1. خداوند می‌فرماید:«در آن زمان هنگامی‌که سعادت و آرامی رابه یهودا و اورشلیم بازگردانم،
2. تمام اقوام جهان را در دشت داوری جمع کردهدر آنجا آنها را به‌خاطر میراث خود،یعنی قوم اسرائیل محاکمه خواهم کرد،زیرا آنها قوم مرا در بین اقوام جهان پراکنده ساختهو سرزمین مرا تقسیم کردند.
3. آنها بر قوم من قرعه انداختند.پسران جوان را در عوض فاحشه‌ها دادندو دختران را در مقابل شراب فروختند.
4. «ای صور و صیدون و ای سرزمین فلسطین، با من چه‌کار دارید؟ آیا می‌خواهید از من انتقام بگیرید؟ اگر چنین کنید من بی‌درنگ شما را مجازات خواهم نمود.
5. شما نقره و طلا و گنجینه‌های نفیس مرا گرفته به پرستشگاههای خود بردید.
6. مردم یهودا و اورشلیم را به یونانیان فروختید و آنها را از وطنشان آواره ساختید.
7. امّا من آنها را از جایهایی که به آن فروخته شده‌اند بازمی‌گردانم و شما را به سزای کارهایتان می‌رسانم.
8. پسران و دختران شما را به مردم یهودا می‌فروشم، آنها نیز ایشان را به سبائیان که در سرزمینی دوردست زندگی می‌کنند، خواهند فروخت. من که خداوند هستم، این را می‌گویم.
9. «به اقوام جهان اعلام کنید،'برای جنگ آماده شویدو جنگجویان ورزیدهٔ خود را فرا خوانیدو سپاهیان را جمع کنید.
10. گاوآهنهای خود را ذوب کنید و از آنها شمشیر بسازیدو از ارّه‌هایتان نیزه تهیّه نمایید.افراد ضعیف هم خود را برای جنگ آماده کنند.
11. بیایید ای تمامی قبایل اطراف،عجله کنیدو در درّه جمع شوید!'»خداوندا، جنگ‌آورانت را برای حمله فرود آور!
12. خداوند می‌فرماید:«تمام اقوام بیایند و در دشت داوری جمع شوند.من در آنجا می‌نشینمو همه را محاکمه می‌کنم.
13. داسها را بردارید،زیرا محصول رسیده و برای درو آماده است.مردم همه شریر شده‌اند،پس بروید و آنها را همان‌طور که انگورها را برای شراب در چرخشت لِه می‌کنند تا شراب لبریز گردد،پایمال سازید.»
14. دسته‌دسته در دشت داوری جمع شوند،زیرا در آنجا روز خداوند بزودی فرا خواهد رسید.
15. آفتاب و ماه تاریک می‌شوندو ستارگان نور خود را از دست می‌دهند.
16. غرّش صدای خداوند از فراز کوه صهیون برمی‌خیزدو همچون رعد از اورشلیم فریاد می‌زند.آسمان و زمین به لرزه می‌آیند،امّا خداوند پناهگاه قوم خود، اسرائیل بودهاز ایشان حمایت می‌کند.
17. آنگاه شما خواهید دانست که من،خداوند خدای شما، بر کوه مقدّس خود صهیون، ساکن هستم.اورشلیم شهری مقدّس خواهد بودو بیگانگان دیگر هرگز نخواهند توانست بر آن پیروز شوند.
18. در آن زمان از کوهها شراب تازه می‌چکدو از تپّه‌ها شیر جاری می‌شود.جویهای خشک یهودا از آب لبریز می‌گردندو از معبد بزرگ چشمهٔ آب فوران می‌کندو درّهٔ اقاقیا را سیراب می‌سازد.
19. سرزمینهای مصر و اَدومبه‌خاطر ظلمی که در حق اهالی یهودا کرده‌اندو خون مردم بی‌گناه را در آنجا ریخته‌اند،به بیابان خشک و بایر تبدیل خواهند شد.
20. امّا یهودا و کوه صهیون برای همیشه آباد و پرجمعیّت می‌ماند.
21. انتقام خون ایشان را خواهم گرفتو از خطای گناهکار نخواهم گذشت،چون من، خداوند در صهیون ساکن خواهم شد.