1. این پیام از جانب خداوند به یوئیل پسر فتوئیل رسید:
2. ای پیر مردان بشنوید!ای ساکنان روی زمین گوش بدهید!آیا در عمرتان یا در دوران زندگی نیاکانتانچنین واقعه‌ای اتّفاق افتاده است؟
3. آن را برای فرزندانتان تعریف کنید.آنها نیز آن را به فرزندان خود بگویندو به همین ترتیب این واقعه برای نسلهای بعدی تعریف شود.
4. انواع ملخها دسته‌دسته خواهند آمدو تمام محصول زمین شما را خواهند خورد.
5. ای مستان بیدار شوید و گریه کنید.ای میگساران زاری نمایید،زیرا انگور و شراب شما همه از بین رفته است.
6. امّتی که بسیار قوی و بی‌شمارندبر سرزمین من هجوم آورده‌اند.دندانهای ایشان مانند دندان شیر، تیز است.
7. تاکستانهای مرا خراب کرده‌اند.پوست درختان انجیر مرا کندهو شاخه‌های آنها را سفید و برهنه گذاشته‌اند.
8. مانند دوشیزه‌ای که به‌خاطر مرگ نامزد جوان خودلباس ماتم می‌پوشد، سوگواری کنید.
9. هدیهٔ آردی و شراب برای معبد بزرگ از بین رفتهو کاهنان که خادمان خداوند هستند، ماتم گرفته‌اند.
10. کشتزارها همه خشک شده‌اندو زمین عزادار است.چون غلّه از بین رفته است،انگور خشک شدهو درختان زیتون پژمرده گردیده‌اند.
11. ای کشاورزان گریه کنیدو ای باغبانان شیون نمایید،زیرا محصول گندمو جو تلف شده است.
12. تاکهای انگور از بین رفته و درختان انجیر،انار، خرما، سیب و تمام درختان دیگر خشک شده‌اند.خوشی و سُرور برای مردم نمانده است.
13. پلاس بپوشید و گریه کنید،ای کاهنانی که در قربانگاه خدمت می‌کنید!به معبد بزرگ بروید و تمام شب را ماتم بگیرید!زیرا دیگر غلّه و شرابی نیست که به خدا تقدیم شود.
14. فرمان بدهید تا روزه بگیرندو به مردم خبر بدهیدکه همهٔ رهبرانبا تمام مردم یهودادر معبد بزرگ خدای خود جمع شوندو در آنجا در حضور خداوند گریه و زاری کنند.
15. وای بر ما، زیرا روز خداوند نزدیک است،روزی که خدای قادر مطلق،نابودی و هلاکت بر ما می‌آورد.
16. خوراک ما در برابر چشمان ما از بین رفته استو دیگر خوشی و شادمانی در خانهٔ خدای ما نیست.
17. بذرها در زمین خشک پوسیده شده‌اند.غلّه‌ای برای ذخیره کردن نیستو انبارها خالی از غلّه، خراب شده‌اند.
20. حتّی حیوانات وحشی به درگاهت ناله می‌کنند،چون جویهای آب خشک شده و شعله‌های سوزان گرما چراگاههای بیابان را از بین برده است.