1. خداوند، خدای قادر مطلق، تمام مردم روی زمین را،از شرق تا غرب، احضار نموده سخن می‌گوید:
2. نور جمال او از صهیونکه جلوه‌گاه زیبایی است می‌درخشد.
3. خدای ما می‌آید، امّا نه در سکوت،بلکه با آتش سوزنده که در پیشاپیش اوستو توفان سهمگین که در اطراف اوست.
4. آسمانها و زمین را به گواهی می‌طلبدتا بر قوم خود داوری کند.
5. او می‌فرماید: «جمع شوید ای مؤمنانیکه با قربانی‌های خود با من پیمان بستید.»
6. آسمانها اعلام می‌کنند که خدا عادل است،و او خودش داوری می‌کند.
7. ای قوم من بشنوید، من سخن می‌گویم؛ای اسرائیل، بدانید که من خدا هستم،خدای شما که علیه شما گواهی می‌دهم.
8. من در مورد قربانی‌های شما و قربانی‌های سوختنی شما،که پیوسته تقدیم می‌کنید، شما را سرزنش نمی‌کنم.
9. من به گاو مزرعهٔ شماو به بُز گلّهٔ شما احتیاجی ندارم،
10. زیرا همهٔ حیوانات جنگلو تمام چارپایانی که بر هزاران کوه و تپّه می‌چرند، از آن من هستند.
11. تمامی پرندگانو تمام حیوانات صحرا از آن من می‌باشند.
12. اگر گرسنه هم می‌بودم به شما نمی‌گفتم،زیرا که من مالک تمام جهان و هرچه در آن است می‌باشم.
13. مگر من گوشت گاو می‌خورمو یا خون بُز می‌نوشم؟
14. بلکه شکرگزاری‌های شما، قربانی‌های شما باشدو به قولی که به قادر متعال داده‌اید، وفا کنید.
15. در مواقع سختی و مشکلات مرا صدا کنید.من شما را رهایی می‌دهمو شما مرا ستایش خواهید کرد.
16. امّا خداوند به شریران می‌فرماید:«شما حق ندارید که احکام مرا بیان کنیدو دربارهٔ پیمان من حرف بزنید.
17. زیرا نمی‌خواهید که من شما را اصلاح کنمو احکام مرا بجا نمی‌آورید.
18. دوست دزدان هستیدو با زناکاران همنشین می‌شوید.
19. «زبان شما همیشه به فریب‌آلوده استو از دروغ گفتن شرم ندارید.
20. به برادرت تهمت می‌زنیو از او بدگویی می‌کنی.
21. تو همهٔ این کارها را انجام دادیو من چیزی نگفتم.تو گمان کردی که من هم مانند تو هستم.امّا حالا تو را سرزنش نموده محکوم می‌سازم.
22. «ای کسانی‌که مرا فراموش کرده‌اید،به من گوش دهید،وگرنه شما را نابود خواهم كرد و کسی نخواهد بود که شما را رهایی دهد.
23. شکرگزاری، قربانی شایسته‌ای است که با آن مرا احترام می‌کنیدو من همهٔ کسانی را که از من اطاعت کنند، نجات خواهم داد.»