1. نقره از معدن استخراج می‌شودو طلا را در کوره تصفیه می‌کنند.
2. آهن را از زمین به دست می‌آورندو مس را از ذوب کردن سنگها.
3. مردم در اعماق تاریکی جستجو می‌کنندو برای سنگهای معدنی تا دورترین نقطهٔ زمین به جستجو می‌پردازند.
4. فراتر از جایی که کسی زندگی کندیا پای بشری به آنجا رسیده باشدو از طنابها خود را آویزان کردهبه درون می‌روند.
5. سطح زمین خوراک به بار می‌آورد،درحالی‌که در زیر هستهٔ همین زمین،آتش مذاب نهفته است.
6. سنگهای زمین دارای یاقوتو خاک آن دارای طلا می‌باشد.
7. نه پرندگان شکاری راه آن معادن را می‌دانندو نه لاشخورها در بالای آنها پرواز کرده‌اند.
8. شیر و حیوان درندهٔ دیگریدر آن جاها قدم نزده است.
9. امّا مردم، سنگ خارا را می‌شکنندو کوهها را از بیخ می‌کنند،
10. صخره‌‌ها را می‌شکافندو سنگهای نفیس به دست می‌آورند.
11. سرچشمهٔ دریاها را می‌کاوندو چیزهای نهفته را بیرون می‌آورند.
12. امّا حکمت را در کجا می‌توان یافتو دانش در کجا پیدا می‌شود؟
13. انسان فانی راه آن را نمی‌داندو در دنیای زندگان پیدا نمی‌شود.
14. اعماق اقیانوس‌ها می‌گویند کهحکمت نزد ما نیست و در اینجا پیدا نمی‌شود.
15. حکمت را نمی‌توان با طلا خریدو ارزش آن بیشتر از نقره است،
16. گرانبهاتر است ازطلا و جواهرات نفیس.
17. طلا و الماس را نمی‌توان با حکمت برابر کردو با جواهر و طلای نفیس مبادله نمی‌شود.
18. ارزش حکمت بمراتب بالاتر از مرجانو بلور و گرانتر از لعل است.
19. یاقوت کبود و طلای خالص رانمی‌توان با حکمت مقایسه کرد.
20. پس حکمت را از کجا می‌توان به دست آوردو منشأ دانش کجاست؟
21. حکمت از نظر تمام موجودات زنده پوشیده استو حتّی پرندگان هوا نیز آن را نمی‌بینند.
22. مرگ و نیستی ادّعا می‌کنندکه فقط شایعه‌ای از آن شنیده‌اند.
23. تنها خدا راه حکمت را می‌شناسدو می‌داند آن را در کجا می‌توان یافت.
24. زیرا هیچ گوشهٔ زمین از او پوشیده نیست،و هر چیزی را که در زیر آسمان است می‌بیند.
25. خدا، به باد قدرت وزیدن می‌دهدو حدود و اندازهٔ دریاها را تعیین می‌کند.
26. به باران فرمان می‌دهد که در کجا بباردو برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شوند.
27. پس او می‌داند که حکمت در کجاست.او آن را امتحان کرد، ارزش آن را دیده تأیید فرمود.
28. آنگاه به بشر گفت:«به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعیو پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»