1. ای پسر من، تعلیم مرا فراموش مکن و دل تو اوامر مرا نگاه دارد،
2. زیرا که طول ایام وسالهای حیات و سلامتی را برای تو خواهدافزود.
3. زنهار که رحمت و راستی تو را ترک نکند. آنها را بر گردن خود ببند و بر لوح دل خودمرقوم دار.
4. آنگاه نعمت و رضامندی نیکو، درنظر خدا و انسان خواهی یافت.
5. به تمامی دل خود بر خداوند توکل نما و بر عقل خود تکیه مکن.
6. در همه راههای خود او را بشناس، و اوطریقهایت را راست خواهد گردانید.
7. خویشتن را حکیم مپندار، از خداوند بترس و از بدی اجتناب نما.
8. این برای ناف تو شفا، وبرای استخوانهایت مغز خواهد بود.
9. از مایملک خود خداوند را تکریم نما و از نوبرهای همه محصول خویش.
10. آنگاه انبارهای تو به وفورنعمت پر خواهد شد، و چرخشتهای تو از شیره انگور لبریز خواهد گشت.
11. ای پسر من، تادیب خداوند را خوار مشمار، و توبیخ او را مکروه مدار.
12. زیرا خداوند هرکه را دوست داردتادیب مینماید، مثل پدر پسر خویش را که از اومسرور میباشد.
13. خوشابحال کسیکه حکمت را پیدا کند، و شخصی که فطانت را تحصیل نماید.
14. زیرا که تجارت آن از تجارت نقره ومحصولش از طلای خالص نیکوتر است.
15. ازلعلها گرانبهاتر است و جمیع نفایس تو با آن برابری نتواند کرد.
16. بهدست راست وی طول ایام است، و بهدست چپش دولت و جلال.
17. طریقهای وی طریقهای شادمانی است و همه راههای وی سلامتی میباشد.
18. به جهت آنانی که او را بهدست گیرند، درخت حیاتاست وکسیکه به او متمسک میباشد خجسته است.
19. خداوند به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد، و به عقل خویش آسمان را استوار نمود.
20. به علم او لجهها منشق گردید، و افلاک شبنم رامی چکانید.
21. ای پسر من، این چیزها از نظر تودور نشود. حکمت کامل و تمیز را نگاه دار.
22. پس برای جان تو حیات، و برای گردنت زینت خواهد بود.
23. آنگاه در راه خود به امنیت سالک خواهی شد، و پایت نخواهد لغزید.
24. هنگامی که بخوابی، نخواهی ترسید و چون دراز شوی خوابت شیرین خواهد شد.
25. از خوف ناگهان نخواهی ترسید، و نه از خرابی شریران چون واقع شود.
26. زیرا خداوند اعتماد تو خواهد بود و پای تو را از دام حفظ خواهد نمود.
27. احسان را ازاهلش باز مدار، هنگامی که بجا آوردنش در قوت دست توست.
28. به همسایه خود مگو برو وبازگرد، و فردا به تو خواهم داد، با آنکه نزد توحاضر است.
29. بر همسایه ات قصد بدی مکن، هنگامی که او نزد تو در امنیت ساکن است.
30. باکسیکه به تو بدی نکرده است، بیسبب مخاصمه منما.
31. بر مرد ظالم حسد مبر وهیچکدام از راههایش را اختیار مکن.
32. زیراکج خلقان نزد خداوند مکروهند، لیکن سر او نزدراستان است،
33. لعنت خداوند بر خانه شریران است. اما مسکن عادلان را برکت میدهد.
34. یقین که مستهزئین را استهزا مینماید، اما متواضعان رافیض میبخشد.
35. حکیمان وارث جلال خواهند شد، اما احمقان خجالت را خواهند برد.