9. لکن برادر مسکین بهسرافرازی خود فخربنماید،
10. و دولتمند از مسکنت خود، زیرا مثل گل علف در گذر است.
11. از آنرو که آفتاب باگرمی طلوع کرده، علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده، حسن صورتش زایل شد. به همینطورشخص دولتمند نیز در راههای خود، پژمرده خواهد گردید.
12. خوشابحال کسیکه متحمل تجربه شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت.
13. هیچکس چون در تجربه افتد، نگوید: «خدا مرا تجربه میکند»، زیرا خدا هرگزاز بدیها تجربه نمی شود و او هیچکس را تجربه نمی کند.