12. Orai beraz niri Jaunaz cin eguin darotaçue, nic nola çuetaz urricalmendu hartu baitut, orobat çuec ere urricalmendu hartuco duçuela ene aitaren etcheaz; eta indaçue eçagutgailu on bat,
13. Salbatuco ditutzuela ene ait-amac, anai-ahizpac, eta hequien içate guciac, eta beguiratuco gaitutzuela heriotzetic.
14. Hauquiec ihardetsi cioten: Gure biciac ihardets beça çuenaz, baldin haratic salcen ez bagaituçu: eta Jaunac lekua gure escuetara eman duqueenean, çure baithan aguerraracico ditugu gure urricalpena eta cintasuna.
15. Soka batez hequiec leihotic igorri cituen beraz, ecen haren etcheac hirico harrasiari çatchicon.
16. Eta erran cioeten: Mendietara igan çaizte, beldurrez-eta buruz-buru eguin detzatzueten guibeleracoan çuen bilhariac; eta han gorde çaizte hirur egunez, guibelerat itzul ditecen arteo, eta hola goanen çarete çuen bidean.
17. Hauquiec erran cioten: Eraguin darocuçun cinaz ez gare hobendun jarrico;
18. Baldin, hemen sarcen garenean, aguercen baduçu escarlatazco sokatto hau eta estecatzen baduçu gu igorri gaituçun leihoan; eta çure aita eta ama, eta anaiac, eta ahaidego gucia bilaraci baduçu çure etchera.
19. Çure etcheco athetic ilkico denac içanen du bere odola bere buruaren gain, eta gu içanen gare garbi. Bainan etchean çurequin içanen diren gucien odola erorico da gure buruaren gain, baldin norbaitec hequiec uquitzen baditu.
20. Baldinetaria saldu nahi bagaituçu, eta solas hau berceei salhatu, garbi içanen gare galdatu darocuçun cin huntaric.
21. Eta hunec ihardetsi çuen: Erran duçuen beçala eguina içan bedi; eta hequiec goatera uztean, leihotic dilindan eçarri çuen escarlatazco sokattoa.
22. Hequiec, berriz, bideari lothuric, mendietara heldu içan ciren, eta han egotu ciren hirur egunez, hequien ondotic goan cirenac bihurtu arteo: ecen bide gucian bilhaturic, etzituzten nihon atzeman.
23. Hirira sarthu cirenean, ikusquetariac jautsi ciren menditic eta guibelerat eguin çuten, eta Jordanea iraganic, ethorri ciren Josue Nunen semea gana, eta erran ciozcaten guerthatu citzazcoeten guciac.