11. Çure cerbitzari profeten arartecoz eman içan ditutzunac, cinioelaric: Lurra, ceinetara sarceta baitzohazte, hartaz goçatzeco, lur lohia da, jendaien eta berce lumen lohitasunaren arabera, jendaiec hura beren tzarqueriaren kutsuaz bethe baitute bazter batetaric bercera.
12. Orai beraz ez eman çuen alabac hequien semeei eta ez har hequien alabac çuen semeençat, eta ez bilha egun eta bician ez hequien baquea ez çoriona, hazcar içan çaiteztençat eta jan detzatzuen lurreco onac, eta bethi guciraino çuen semeac içan detzatzuen çuen ondore.
13. Eta gure gainera erori diren gucien ondoan gure eguitate guciz tzarren gatic eta gure bekatu handia gatic, çuc, gure Jaincoa, gure tzarqueriatic atheratu gaituçu, eta egun guerthatzen den itzurpena eman darocuçu,
14. Ez gaitecençat gaizquirat itzul, alferretara bihur ez detzagun çure manamenduac eta ezconcez ez gaitecençat jos holaco icigarriquerietaco populuequin. Gure eceztatzeraino hasarretua othe çare gure alderat, gutaric ondarrac ere itzurcera ez uzteco?
15. Israelgo Jainco Jauna, çucena çare, ecen itzurcecotzat içatu gare utziac, egun guerthatzen den beçala. Huna non garen gure bekatuan çure aitzinean; ecen çure aitzinean ez daiteque iraun horreletan.