89. Aithor bihur dioçogun Jaunari, ceren den ona, ceren haren urricalmenduac dirauen menderen mendetan.
90. Jaincotiarrac çareten guciec benedica çaçue jaincoen Jainco Jauna; lauda çaçue eta aithor dioçoçuen bihur, ceren mende gucietan dirauen haren urricalcortasunac.
91. Orduan Nabucodonosor erreguea harritu cen, eta brastacoan xutitu cen, eta bere handi-mandiei erran çaroten: Ez ditugu surat arthiqui hirur guiçon estecatuac? Hauquiec erregueri ihardestean, erran cioten: Eguia da, erregue.
92. Eta ihardetsi eta erran çaroeten: Hara, nic ikusten ditut lau guiçon lokarriric gabe, eta suaren erdian dabilçala, eta andeamenduric batere ez da horietan, eta laugarrenaren itchurac iduri du Jaincoaren semearena.
93. Orduan Nabucodonosor hurbildu cen labe gorrituaren athera, eta erran çuen: Sidrac, Misac eta Abdenago, Jainco goraren cerbitzariec, ilki çaitezte eta çatozte. Eta berehala Sidrac, Misac eta Abdenago atheratu ciren suaren erditic;
94. Eta satrapac, cargudunac, juieac eta erresumaco handi-mandiac, bilduac beguira çauden guiçon hequiei, ceren suac etzuen içan hequien gorphutzen gainean deusere indarric, eta hequien buruco ile bat etzen erreric, hequien soinecoec etzuten gambioric, eta suaren usaina bera etzen hequietan iragan.