34. Dabidec ihardetsi cioen Sauli: Çure muthilac alhatzen çuen bere aitaren arthaldea; lehoin bat edo harz bat ethorcen cen, eta ahari bat eramanen çuen arthaldearen erditic;
35. Eta ni jarraiquitzen natzaioeten, jotzen nituen eta pusca ahotic kencen nioten; eta oldarcen citzaizquitan, eta cinçurretic lotzen natzaioten, ithotzen eta hilcen nituen.
36. Ecen hola nic, çure muthilac, hil ditut lehoin bat eta harz bat: hargatic Filistindar ingurebaquigabe hori ere içanen da hequietaric bat beçala. Goanen naiz orai berean, eta kenduco dut populuaren laidoa; ecen nor da Filistindar ingurebaquigabe hori ausartatzeco Jainco biciaren armadaren madaricatzera?
37. Eta Dabidec erran çuen berriz: Lehoinaren eta harçaren aztaparretic atheratu nauen Jaunac, atheratuco nau berac Filistindar horren escuetaric. Saulec erran cioen beraz Dabidi: Çoaz, eta Jauna bedi çurequin.
38. Saulec bere puscac jaunci ciozcan Dabidi; cobrezco casca eçarri cioen buruan, eta guerruncea soinean.
39. Soinecoaren gainetic ezpata guerrian eçarriric, Dabid abiatu cen heian harmaturic ibil othe citaqueen, ecic etzen ohitua. Eta Dabidec erran cioen Sauli: Ez naiteque ibil hula, ceren ez baitut ohicunderic. Utzi cituen harma hequiec;
40. Hartu çuen bere makila, bethi bere escuetan çuena, eta ur-errecan hautatu cituen, borz harri legunenetaric; eçarri cituen bere arçain-murchilan ceina berequin baitzuen; habala escuan hartu çuen eta goan cen Filistindarrari buruz.
41. Bada Filistindarra heldu cen, bere ezcutaria aitzinean, eta Dabiden contra hurbilcean,