18. Eraman zuen, bada, ehuntariak gudalburuagana eta esan zion:—Paulo presoak deitu dit eta gazte hau zuregana ekartzeko eskatu; zerbait omen du zuri esateko.
19. Gudalburuak eskutik hartu zuen eta, aparte eramanik, galdetu zion:—Zer duzu esateko?
20. Mutilak erantzun zion:—Juduak elkar harturik daude, bihar Paulo Biltzar Nagusira eraman dezazula zuri eskatzeko, haren arazoa xehekiago aztertzeko aitzakiaz.
21. Baina zuk ez sinetsi, berrogeitik gora gizonek zelata jarriko baitiote; zin egina dute ez dutela jango, ez edango, Paulo garbitu arte. Prest daude dagoeneko, zuk beraien eskabideari erantzun zain.
22. Gudalburuak bidali egin zuen mutila, esanez:—Ez esan inori honen berri eman didazunik.
23. Gudalburuak, orduan, bi ehuntariri deitu eta agindu hauek eman zizkien: «Eduki itzazue prest gaueko bederatzietarako berrehun soldadu oinezko, hirurogeita hamar zaldizko eta berrehun lantzari, Zesareara joateko.
24. Gerta itzazue zaldiak ere, Felix gobernariagana Paulo bizirik eta onik eramateko».
25. Eta gutun bat idatzi zuen, honela zioena:
26. «Klaudio Lisiasek Felix gobernari agurgarri horri, agur!