13. Jerusalemen gure Jainkoaren tenpluan zerbitzatzen duten apaizentzat arretaz gorde dituzten gari-hasikinak eta ardo eta olioaren hamarrenak ere jatea erabaki dute, nahiz eta herriko inork ez duen eskubiderik gauza horiek eskuz ukitzeko ere.
14. Jerusalemgo jendeak hori egin duenez, Betuliakoek mandatariak bidali dituzte hara, hango arduradunen biltzarrak baimena eman diezaien gauza bera egiteko.
15. Eta, baimena harturik, hori egingo duten egunean zure eskura emango ditu Jainkoak, suntsi ditzazun.
16. Horregatik nik, zure mirabe honek, hori guztia jakitean, ihes egin dut haien artetik. Zurekin egintza handiak egitera bidali nau Jainkoak eta, egintza horien berri aditzean, txunditua geldituko da mundu osoa.
17. Zure mirabe hau jainkozalea da. Gau eta egun zerbitzatzen dut zeruko Jainkoa. Orain, ene jauna, zurekin geldituko naiz; baina gauez sakanera joango naiz eta Betuliakoek bekatua noiz egin duten adieraz diezadala eskatuko diot Jainkoari.
18. Orduan, etorriko naiz zuri esatera eta zuk zeure gudaroste osoarekin eraso egingo diezu. Inork ere ez dizu aurre egingo.
19. Ondoren, Judean barrena, Jerusalemeraino gidatuko zaitut eta beraren erdian ezarriko dizut errege-aulkia. Artzainik gabeko ardiak bailiran gidatuko dituzu jerusalemdarrak eta zakur batek ere ez dizu zaunka egingo. Hau guztia aurretiaz ikusi eta jakinarazi dit Jainkoak, eta zuri adieraztera bidali nau».
20. Atseginez hartu zituzten hitz hauek Holofernesek eta beronen ofizial guztiek eta, Juditen jakinduriaz harriturik, zioten:
21. «Lurraren bazter batetik besteraino ez da honek bezain aurpegi ederra duen emakumerik, ezta honelako hitz zuhurrik esango duenik ere».
22. Holofernesek esan zion Juditi: «Ongi egin du Jainkoak zuri herritarren artetik ihes eraginez, nik indarra har dezadan eta nire jauna gutxietsi dutenek, aldiz, hondamena.
23. Ederra zara benetan, eta zuhurra zeure hitzetan. Esan duzuna egiten baduzu, zure Jainkoa izanen dut nik ere Jainko, eta zu Nabukodonosor erregearen jauregian biziko zara eta ospetsu izango mundu osoan».