7. Ohean nengoela, ikuskari hau izan dut:«Zuhaitz guztiz garaiazegoen munduaren erdian.
8. Zuhaitzahandia eta sendoa egin zen:zeruraino iristen zen,munduaren azken ertzetik ereikus zitekeen.
9. Haren hostoak ederrak ziren,eta fruituak ugari,sorkari guztiak asetzeko adina.Basapiztiek haren itzaleanegiten zuten abaroeta hegaztiek haren adarretan habia.Bizidun ororen janari zen.
10. «Oraindik ohean nengoela, zerutik zetorren aingeru zaindari bat ikusi nuen ikuskarian.
11. Ozenki egin zuen oihu, esanez:«Bota zuhaitza,moztu adarrak,kendu hostoak,jaurti behera fruituak!Ihes egin bezatehonen azpitik piztiek,baita adarretatik hegaztiek ere.
12. Utzi lurrean, ostera,zuhaitzondoa bere erroekin,lotu burdinazkoeta brontzezko kateez,eta geldi bedi zelaiko belarretan.Busti beza ortziko ihintzak,janaritu bedi belarrez,abereak bezala.
13. Ez du giza adimenik izango,abereen sena baizik.Zazpi urtez biziko da horrela!
14. Aingeru santuak erabakia da hau,bizidun guztiek jakin dezatenGoi-goikoa delagiza erreinu guztien jabea:nahi duenariematen dio berak erregetzaeta gizakietan apalenaerrege-aulkira jasotzen.
15. «Hauxe da nik, Nabukodonosor erregeak, izan dudan ametsa. Orain zuk, Beltxatzar, azaldu ametsaren esanahia. Erreinuko jakitun guztiak ez dira gai izan hori azaltzeko; zuk, ordea, egin dezakezu, jainko santuen espirituak gidatzen baitzaitu».