4. Inguruko erresumen menpe utzi gaitu Jaunak eta albo-herrietan sakabanatu, beraien iseka-gai eta madarikazio bihurtuz.
5. Besteen nagusi izan beharrean, menpeko gertatu gara, bekatu egin baitugu Jaunaren, geure Jainkoaren, kontra, haren mintzoari ez entzunarena eginez.
6. «Jauna, gure Jainkoa, bakarrik da zuzena! Gu eta gure gurasoak, berriz, lotsagarri gaude, gaur ikus daitekeenez.
7. Jaunak gure kontra iragarritako zoritxar guztiak erori zaizkigu gainera;
8. halaz guztiz, ez diogu erregutu Jaunari, nor bere joera gaiztoetatik bihurtzeko asmoz.
9. Horregatik, Jauna erne egon da eta azkenean zoritxarrok bidali dizkigu. Izan ere, Jauna zuzena da, zuzena egiteko agindu digun guztian;
10. guk, ordea, ez dugu haren mintzoa aditu, eman dizkigun aginduei jarraituz.
11. «Jauna, Israelen Jainkoa, esku indartsuz atera zenuen zeure herria Egiptotik, mirariak eta egintza harrigarriak eginez; ahalmen handiz eta esku bizkorrez atera ere, izen ospetsua gaurdaino zeureganatuz;
12. guk, berriz, Jauna, geure Jainkoa, bekatu egin dugu, desleial izan gatzaizkizu, zure erabaki guztien kontra jaiki gara.
13. Urrundu zeure haserrea guregandik, baztertuak eta gutxituak baikaude sakabanatu gaituzun herrialdeetan.
14. «Entzun, bada, Jauna, gure otoitza eta erregua, libra gaitzazu zarena zarelako, eta egizu geuregana dezagula erbesteratu gaituztenen onginahia,
15. mundu guztiak jakin dezan zeu zarela Jauna, gure Jainkoa, zeure herritzat aukeratu baituzu Israel herria.