27. «Jauna, gure Jainkoa, zuk zeure bihotz onez eta neurrigabeko gupidaz jokatu duzu gurekin.
28. Hala iragarri zenuen zeure zerbitzari Moisesen bitartez, israeldar guztien aurrean zeure legea idazteko agindu zenionean:
29. “Nire mintzoa aditzen ez baduzue, lagun-talde ezin handiago hau biziki urriturik geldituko da sakabanatuko dudan nazioetan.
30. Jakin badakit ez didatela adituko, herri burugogorra baita. Baina itzuliko dira beren baitara erbestealdian,
31. eta aitortuko dute neu naizela Jauna, beraien Jainkoa. Bihotz-belarri erne eta adikorrak emango dizkiet,
32. gogoratuko dira nitaz eta goretsiko naute erbestealdian.
33. Nire aurka bekatu egin zuten arbasoen jokaeraz oroiturik, uko egingo diote beren burugogorkeriari eta damutu egingo egintza txarrez.
34. Haien guraso Abraham, Isaak eta Jakobi zin eginez agindu nien lurraldera itzuliko ditut berriro eta haren jabe egingo dira; ugaritu egingo ditut eta ez dira gehiago urrituko.
35. Betiko ituna egingo dut haiekin; horrela, ni beraien Jainko izango naiz eta haiek nire herri. Eta Israel, nire herria, ez dut berriro jaurtiko eman nion lurraldetik”.