34. «Zure herriak, zuk agindutako bidetik etsaia borrokatzera joatean, zuk aukeratu duzun hiri honetarantz eta nik eraiki dizudan tenplu honetarantz begira otoitz egiten badizu,
35. entzuiozu zerutik bere otoitza eta eskaria, eta emaiozu garaipena.
36. «Zure kontra bekatu egitean —ez baita inor bekatu egiten ez duenik—, zuk, haien kontra haserreturik, etsaien esku utziko dituzu, eta menderatzaileen urrutiko nahiz hurbileko lurralderen batera eramango dituzte.
37. Orduan, eramango dituzten lurralde horretan, beren baitan hausnartuz, zuregana itzuli eta menderatzaileen lurraldean otoitz egingo dizute, esanez: “Bekatu egin dugu, gaiztakeria egin dugu, errudun gara!”
38. Horrela, etsaiek atzerriratuko dituzten lurralde horretan, beren bihotz osoz eta gogo guztiz zuregana itzuli eta beren gurasoei eman zenien lurralderantz begira, zuk hautatu duzun hirirantz eta nik eraiki dizudan tenplurantz begira, otoitz egiten badizute,
39. entzuiezu zerutik, bizi zaren toki horretatik, beren otoitza eta eskaria, eta egiezu zuzenbide. Barkatu zeure herriari zure kontra egin duen bekatua.
40. «Ene Jainko, begira onez eta entzun arretaz toki honetan eginiko otoitza.
41. «Jaiki zaitez, beraz, Jainko Jauna,zatoz zeure egoitza honetarazeure kutxarekin,hortik agertzen baituzuzeure ahalmena.Jainko Jauna,eraman bezate zure apaizeksalbamenaberen jantziak daramatzaten bezala;ager bezate zure zintzoekpoza eta zoriona.
42. Jainko Jauna,ez zapuztu zeuk gantzutua;oroitu zeure zerbitzari Davidiizaniko onginahiaz».