32. «Eta urrutiko lurraldetik, zure izen handiaren eta zure egintza ahaltsuen berri aditurik, zure herri Israelgoa ez den arrotzen bat tenplu honetara otoitz egitera etortzen bada,
33. entzuiozu zerutik, bizi zaren toki horretatik, eta egiozu atzerritar horri eskatuko dizun guztia. Horrela, herri guztiek jakingo dute zure izenaren berri eta begirune izanen dizute, zeure herri Israelek bezala. Eta, gainera, jakingo dute, nik eraiki dizudan tenplu honetan egiten zaiola dei zure izenari.
34. «Zure herriak, zuk agindutako bidetik etsaia borrokatzera joatean, zuk aukeratu duzun hiri honetarantz eta nik eraiki dizudan tenplu honetarantz begira otoitz egiten badizu,
35. entzuiozu zerutik bere otoitza eta eskaria, eta emaiozu garaipena.
36. «Zure kontra bekatu egitean —ez baita inor bekatu egiten ez duenik—, zuk, haien kontra haserreturik, etsaien esku utziko dituzu, eta menderatzaileen urrutiko nahiz hurbileko lurralderen batera eramango dituzte.
37. Orduan, eramango dituzten lurralde horretan, beren baitan hausnartuz, zuregana itzuli eta menderatzaileen lurraldean otoitz egingo dizute, esanez: “Bekatu egin dugu, gaiztakeria egin dugu, errudun gara!”