40. Beren gudarostearekin abiatu eta Emaus ingurura heldurik, hemengo lautadan ezarri zituzten oihal-etxolak.
41. Eskualde hartako merkatariak, haien berri entzutean, zilar eta urre ugari eta girgiluak harturik, kanpalekura joan ziren, israeldarrak esklabo erosteko asmotan. Siriar eta filistear multzoak ere bildu zitzaizkien.
42. Ohartu ziren Judas eta anaiak egoera geroz eta larriagoa zela, etsaien gudarostea beren lurraldean zutenez gero. Jakin zuten, orobat, herria erabat deuseztatzeko agindua emana zuela erregeak.
43. Eta esan zioten elkarri: «Jaikiaraz dezagun lur joa dagoen geure herria, eta borroka gaitezen geure herri eta santutegiaren alde!»
44. Orduan, batzarra bildu zuten, gudurako prestatu eta otoitz egin, eta Jainkoari gupida eta errukia eskatzeko.
45. Jerusalem toki bakartibihurtua zegoen,bertako seme-alabarik bat ereez zen sartzen, ez ateratzen.Santutegia profanatua zegoen,gotorlekua arrotzek hartua,jentilak bizi ziren bertan.Galdua zutenJakoben ondorengoek poza,isilik zeuden txirula eta harpa.
46. Horrela, bada, bildu eta Jerusalemen aurrez aurre dagoen Masfara joan ziren juduak, antzina ere Masfan otoizlekua egona baitzen israeldarrentzat.
47. Egun hartan barau egin zuten, dolu-jantzia hartu, burura errautsa bota eta urratu egin zituzten beren soinekoak.
48. Jentilek sasijainkoen irudiei kontsulta egin ohi dieten bezala, juduek lege-liburua zabaldu zuten, Jainkoaren nahia irakurtzeko.