38. Honen guztiaren ondoren, Demetrio erregeak sendotu egin zuen Simon apaiz nagusi bezala,
39. bere adiskideen artean hartu eta ohorez bete.
40. Izan ere, jakin zuen Demetriok juduei adiskide, gudalagun eta senide esaten zietela erromatarrek, eta ohorez hartuak zituztela Simonen mandatariak.
41. Jakin zuen, orobat, juduei eta apaizei ongi iruditu zitzaiela Simon betiko buruzagi eta apaiz nagusi izendatzea, harik eta profeta fidagarriren bat agertu arte,
42. eta horregatik zutela gudalburu eta santutegiaren arduradun izendatua. Simonek izendatuko zituen santutegiko langile-buruak, herrialdeko administrazio-arduradunak, baita gudarostearen eta gotorlekuen arduradunak ere.
43. Denek egin behar zuten haren esana, haren izenean idatzi behar ziren herrialdeko agiri guztiak. Simon bera purpuraz jantziko zen eta urrezko bitxiz apainduko.
44. Inork ere, herritar nahiz apaiz, ezin izango du baztertu erabaki hauetarik bat ere, ez hark emaniko aginduei kontra egin, ez eta haren baimenik gabe biltzarrik egin, ez purpuraz jantzi edota urrezko orrazirik eraman ere.
45. Norbaitek erabaki hauek baztertzen nahiz hausten baditu, errudun izanen da.
46. Herri osoa bat etorri zen erabaki hauen arabera jokatzeko eskubidea Simoni ematerakoan.
47. Simonek ontzat hartu zuen apaizgo nagusia, baita juduen eta apaizen gudalburu eta gobernari izatea eta denen buruzagi izatea ere».
48. Agiri hau brontzezko oholetan grabatzea eta santutegiko esparruan agerian jartzea erabaki zuten.
49. Kopiak altxortegian gorde behar ziren, Simonen eta beronen semeen eskura.