13. οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον
14. και τον πειρασμον μου τον εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλ ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν
15. τις ουν ην ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες αν εδωκατε μοι
16. ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν
17. ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι ημας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε
18. καλον δε το ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας
19. τεκνια μου ους παλιν ωδινω αχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν
20. ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
21. λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε
22. γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας