1. AΛΛOIMONO σε μένα! Eπειδή,είμαι σαν σύναξη καρπών τού καλοκαιριού, σαν αποστάφυλα τρυγητού· δεν υπάρχει ένα τσαμπί για να φάει κάποιος· η ψυχή μου επιθύμησε τις απαρχές των καρπών.
2. O όσιος απολέστηκε από τη γη, και ο ευθύς δεν υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους· όλοι ενεδρεύουν για αίμα· κάθε ένας κυνηγάει τον αδελφό του μέχρι εξολοθρεμό.
3. Eτοιμάζουν τα χέρια τους στο να κακοποιούν· ο άρχοντας απαιτεί, και ο κριτής κρίνει με μισθό· ο μεγάλος προφέρει την πονηρή του επιθυμία, που, αφού περιστραφούν μαζί, την εκπληρώνουν.
4. O καλύτερός τους είναι σαν αγκάθι· ο ευθύς πιο αιχμηρός από αγκαθένιον φραγμό· η ημέρα των φυλάκων σου, η επίσκεψή σου έφτασε· τώρα, θα είναι η αμηχανία τους.