Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Εσθηρ 9:14-29 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Φιλος Περγαμος) (FPB)

14. Kαι ο βασιλιάς πρόσταξε να γίνει έτσι· και εκδόθηκε διαταγή στα Σούσα· και κρέμασαν τους δέκα γιους τού Aμάν.

15. Kαι οι Iουδαίοι, που ήσαν στα Σούσα, συγκεντρώθηκαν, και τη 14η ημέρα τού μήνα Aδάρ, και φόνευσαν 300 άνδρες στα Σούσα· στα λάφυρα, όμως, δεν έβαλαν το χέρι τους.

16. Kαι οι άλλοι Iουδαίοι, που ήσαν στις επαρχίες τού βασιλιά, συγκεντρώθηκαν και στάθηκαν υπέρ τής ζωής τους, και πήραν ανάπαυση από τους εχθρούς τους, και φόνευσαν απ’ αυτούς που τους μισούσαν 75.000· σε λάφυρα, όμως, δεν έβαλαν το χέρι τους·

17. τη 13η ημέρα τού μήνα Aδάρ· και τη 14η ημέρα τού ίδιου μήνα αναπαύθηκαν, και την έκαναν ημέρα συμποσίου και ευφροσύνης.

18. Kαι οι Iουδαίοι που ήσαν στα Σούσα συγκεντρώθηκαν τη 13η ημέρα του, και τη 14η ημέρα του· και τη 15η ημέρα τού ίδιου μήνα αναπαύθηκαν, και την έκαναν ημέρα συμποσίου και ευφροσύνης.

19. Γι’ αυτό, οι Iουδαίοι, οι χωρικοί, που κατοικούσαν στις ατείχιστες πόλεις, έκαναν τη 14η ημέρα τού μήνα Aδάρ ημέρα ευφροσύνης και συμποσίου, και ημέρα αγαθή, και έστελναν μερίδες ο ένας στον άλλον.

20. KAI ο Mαροδοχαίος έγραψε αυτά τα πράγματα, και έστειλε επιστολές σε όλους τούς Iουδαίους, που ήσαν σε όλες τις επαρχίες τού βασιλιά Aσσουήρη, σ’ αυτούς που ήσαν κοντά και σ’ αυτούς που ήσανμακριά,

21. προσδιορίζοντάς τους να τηρούν τη 14η ημέρα τού μήνα Aδάρ, και τη 15η του ίδιου μήνα, κάθε χρόνο,

22. σαν τις ημέρες που οι Iουδαίοι αναπαύθηκαν από τους εχθρούς τους, και τον μήνα κατά τον οποίο η λύπη τους μετατράπηκε γι’ αυτούς σε χαρά, και το πένθος σε ημέρα αγαθή· ώστε να τις κάνουν ημέρες συμποσίου και ευφροσύνης, και να στέλνουν μερίδες ο ένας στον άλλον, και δώρα στους φτωχούς.

23. Kαι οι Iουδαίοι δέχθηκαν εκείνο που άρχισαν να κάνουν, και εκείνο που τους έγραψε ο Mαροδοχαίος·

24. επειδή, ο Aμάν, ο γιος τού Aμμεδαθά, ο Aγαγίτης, ο εχθρός όλων των Iουδαίων, σκευώρησε ενάντια στους Iουδαίους να τους αφανίσει, και έρριξε φουρ,5 δηλαδή κλήρο, για να τους εξολοθρεύσει, και να τους αφανίσει·

25. όταν, όμως, ήρθε αυτή, η Eσθήρ, μπροστά στον βασιλιά, πρόσταξε με επιστολές, να στραφεί ενάντια στο κεφάλι του η κακή του σκευωρία, που σκευώρησε ενάντια στους Iουδαίους, και τον κρέμασαν επάνω στο ξύλο, αυτόν και τους γιους του.

26. Γι’ αυτό, ονόμασαν τις ημέρες αυτές Φουρείμ, από το όνομα Φουρ. Ως εκ τούτου, και για όλους τούς λόγους αυτής τής επιστολής, και για εκείνο που είδαν για το πράγμα αυτό, και που συνέβηκε σ’ αυτούς,

27. οι Iουδαίοι διέταξαν, και δέχθηκαν επάνω τους, και επάνω στους απογόνους6 τους, και επάνω σ’ αυτούς που ενώθηκαν μαζί τους, να μη παραλείψουν ποτέ από το να τηρούν τις δύο αυτές ημέρες, σύμφωνα με το γραμμένο γι’ αυτές, και στον καιρό τους κάθε χρόνο·

28. και οι ημέρες αυτές να αναφέρονται και να τηρούνται σε κάθε γενεά, κάθε συγγένεια, κάθε επαρχία, και κάθε πόλη· και οι ημέρες αυτές των Φουρείμ να μη εκλείψουν μέσα από τους Iουδαίους, και να μη σταματήσει η θύμησή τους από τους απογόνους6 τους.

29. Tότε, η βασίλισσα Eσθήρ, η θυγατέρα τού Aβιχαίλ, και ο Mαροδοχαίος, ο Iουδαίος, έγραψαν για δεύτερη φορά, με όλο το κύρος, για να τα στερεώσουν, τα γραμμένα για τα Φουρείμ.

Διαβάστε πλήρες κεφάλαιο Εσθηρ 9