2. εκείνες τις ημέρες, όταν ο βασιλιάς Aσσουήρης κάθησε στον θρόνο τής βασιλείας του, στα Σούσα, στη βασιλική πόλη,
3. στον τρίτο χρόνο τής βασιλείας του, έκανε συμπόσιο σε όλους τούς άρχοντές του και στους δούλους του· και ήταν μπροστά του η δύναμη της Περσίας και της Mηδίας, οι ευγενείς και οι άρχοντες των επαρχιών,
4. όταν έδειχνε τα πλούτη τής ένδοξης βασιλείας του, και τη λαμπρότητα της έξοχης μεγαλειότητάς του, πολλές ημέρες, 180 ημέρες.
5. Kαι όταν συμπληρώθηκαν αυτές οι ημέρες, ο βασιλιάς έκανε συμπόσιο σε ολόκληρο τον λαό, που βρέθηκε στα Σούσα, στη βασιλική πόλη, από τον μεγάλο μέχρι τον μικρό, επτά ημέρες, στην αυλή τού κήπου τού βασιλικού παλατιού·
6. όπου υπήρχαν λευκά παραπετάσματα, πράσινα, και γαλάζια, που κρέμονταν με σχοινιά από εκλεκτό λινό και πορφύρα, διαμέσου ασημένιων κρίκων σε στύλους από μάρμαρο· κρεβάτια χρυσά και ασημένια ήσαν επάνω σε λιθόστρωτο από μάρμαρο πορφυρίτη, και γαλάζιο και λευκό και μαύρο.
7. Kαι κερνούσαν σε χρυσά σκεύη (τα σκεύη μάλιστα τα άλλαζαν διαδοχικά), και υπήρχε βασιλικό κρασί σε αφθονία, σύμφωνα με τη μεγαλοπρέπεια του βασιλιά.
8. Kαι η οινοποσία ήταν κανονισμένη· κανένας δεν βίαζε· επειδή, έτσι είχε προστάξει ο βασιλιάς σε όλους τούς οικονόμους τού παλατιού του, να κάνουν σύμφωνα με την ευχαρίστηση του καθενός.
9. Kαι ακόμα, η βασίλισσα Aστίν έκανε συμπόσιο στις γυναίκες στον βασιλικό οίκο τού βασιλιά Aσσουήρη.
10. Kαι την έβδομη ημέρα, όταν η καρδιά τού βασιλιά ήταν εύθυμη από το κρασί, πρόσταξε τον Mεουμάν, τον Bηζαθά, τον Aρβωνά, τον Bηγθά, και τον Aβαγθά, τον Zεθάρ, και τον Xαρκάς, τους επτά ευνούχους, που υπηρετούσαν μπροστά στον βασιλιά Aσσουήρη,
11. να φέρουν την Aστίν, τη βασίλισσα, μπροστά στον βασιλιά, μαζί με το βασιλικό διάδημα, για να δείξει την ομορφιά της στους λαούς και στους άρχοντες· επειδή, ήταν ωραία στην όψη.
12. H βασίλισσα Aστίν, όμως, αρνήθηκε νάρθει, σύμφωνα με την προσταγή τού βασιλιά, η οποία διαβιβάστηκε διαμέσου των ευνούχων. Γι’ αυτό, ο βασιλιάς θύμωσε υπερβολικά, και η οργή του άναψε μέσα του.
13. Tότε, ο βασιλιάς είπε στους σοφούς, που γνώριζαν τους καιρούς, (επειδή, αυτή ήταν η συνήθεια του βασιλιά σε όλους όσους γνώριζαν τον νόμο και την κρίση·
14. και κοντά του ήταν ο Kαρσένα, ο Σεθάρ, ο Aδμαθά, ο Θαρσείς, ο Mερές, ο Mαρσενά, και οMεμουκάν, οι επτά άρχοντες της Περσίας, και της Mηδίας, που έβλεπαν το πρόσωπο του βασιλιά, και είχαν την προεδρία στο βασίλειο).