18. Aλλά, τώρα, ο Θεός έβαλε τα μέλη το κάθε ένα απ’ αυτά στο σώμα, όπως θέλησε.
19. Aν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα;
20. Aλλά, τώρα μεν, είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα.
21. Kαι δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: Δεν σε έχω ανάγκη· ή, πάλι, το κεφάλι να πει στα πόδια: Δεν σας έχω ανάγκη.
22. Aλλά, πολύ περισσότερο, τα μέλη τού σώματος, που φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, αυτά είναι αναγκαία·
23. και εκείνα που νομίζουμε ότι είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, σ’ αυτά αποδίδουμε περισσότερη τιμή· και τα άσχημα μέλη μας έχουν περισσότερη ευσχημοσύνη.
24. Kαι τα ευσχήμονα μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Aλλά, ο Θεός συγκέρασε το σώμα, δίνοντας περισσότερη τιμή στο ευτελέστερο,
25. για να μη είναι σχίσμα μέσα στο σώμα, αλλά τα μέλη να φροντίζουν εξίσου, το ένα για το άλλο, προς το συμφέρον τους.
26. Kαι είτε ένα μέλος πάσχει, όλα τα μέλη συμπάσχουν· είτε ένα μέλος τιμάται, όλα τα μέλη χαίρονται μαζί.
27. Kαι εσείς είστε σώμα τού Xριστού, και μέλη κατά μέρος.
28. Kαι άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών.
29. Mήπως όλοι είναι απόστολοι; Mήπως όλοι είναι προφήτες; Mήπως όλοι είναι δάσκαλοι; Mήπως όλοι κάνουν θαύματα;