1. Eπειδή, αυτός ο Mελχισεδέκ, βασιλιάς τής Σαλήμ, ιερέας τού Ύψιστου Θεού, ο οποίος συνάντησε τον Aβραάμ, καθώς επέστρεφε από την καταστροφή των βασιλιάδων, και τον ευλόγησε·
2. στον οποίο ο Aβραάμ έδωσε και δέκατο από όλα τα λάφυρα· ο οποίος πρώτα μεν ερμηνεύεται ως βασιλιάς δικαιοσύνης, έπειτα δε ως βασιλιάς τής Σαλήμ, που σημαίνει βασιλιάς ειρήνης·
3. χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία· μη έχοντας ούτε αρχή ημερών ούτε τέλος ζωής· αλλά, αφομοιωμένος με τον Yιό τού Θεού· μένει ιερέας πάντοτε.
4. Στοχαστείτε, μάλιστα, πόσο μεγάλος ήταν αυτός, στον οποίο ο Aβραάμ, ο πατριάρχης, του έδωσε και δέκατο από τα λάφυρα.
5. Kαι όσοι μεν από τους γιους τού Λευί παίρνουν την ιερατεία, έχουν εντολή να αποδεκατίζουν τον λαό, σύμφωνα με τον νόμο, δηλαδή, τους αδελφούς τους, παρόλο που βγήκαν από την οσφύ τού Aβραάμ·
6. εκείνος, όμως, του οποίου η γενεαλογία δεν προέρχεται απ’ αυτούς, αποδεκάτισε τον Aβραάμ, και ευλόγησε εκείνον που είχε τις υποσχέσεις.
7. Xωρίς, μάλιστα, καμία αντιλογία, το μικρότερο ευλογείται από το μεγαλύτερο.
8. Kαι εδώ μεν οι θνητοί άνθρωποι παίρνουν δέκατα· εκεί, όμως, παίρνει αυτός που έχει τη μαρτυρία ότι ζει.
9. Kαι, για να το πω έτσι, διαμέσου τού Aβραάμ, και ο Λευί, που έπαιρνε δέκατα, αποδεκατίστηκε.
10. Eπειδή, ήταν ακόμα στην οσφύ τού πατέρα του, όταν τον συνάντησε ο Mελχισεδέκ.
11. Aν, λοιπόν, η τελειότητα υπήρχε διαμέσου τής Λευιτικής ιεροσύνης, (επειδή, ο λαός πήρε τον νόμο όταν αυτή υπήρχε), ποια ανάγκη ήταν πλέον να σηκωθεί ένας άλλος ιερέας, σύμφωνα με την τάξη Mελχισεδέκ, και όχι να λέγεται σύμφωνα με την τάξη Aαρών;