26. Δεν είχε ακόμα κάνει ούτε τη γηούτε τους κάμπουςούτε τον πρώτο κόκκοαπό το σύνολο του σύμπαντος.
27. Ήμουν εκεί όταν στέριωνε τους ουρανούς,όταν χάραζε κύκλο τον ορίζονταστο πρόσωπο του ωκεανού·
28. όταν ψηλά τα νέφη στέριωνεκι ορμητικά αναβρύζαν της αβύσσου οι πηγές·
29. όταν έβαζε όριο στη θάλασσα,ώστε να μην το ξεπερνάνε τα νερά·όταν της γης έβαζε τα θεμέλια.
30. Τότε ήμουν κοντά του σαν μικρό παιδίκι ήμουν η καθημερινή του ευχαρίστηση,ενώ στην παρουσία του χαιρόμουν ακατάπαυστα·
31. χαιρόμουν στης δικής του γης την οικουμένηκι ήμουν ευτυχισμένη στους ανθρώπους ανάμεσα.
32. »Και τώρα ακούστε με, παιδιά:Ευτυχισμένοι είν’ εκείνοιπου τηρούν τις εντολές μου.
33. Τη διδαχή μου ακούστεκαι θα γίνετε σοφοί· μην την εγκαταλείπετε.