21. Αχ, λυπηθείτε, λυπηθείτε με, εσείς φίλοι μου!Το χέρι του Θεού μ’ έχει χτυπήσει.
22. Γιατί μου φέρεστε κι εσείς σκληρά όπως ο Θεός;Τάχα δε μ’ έχετε αρκετά ως τώρα τυραννήσει;
23. Αχ, ας γινόταν να γραφτούν τα λόγια μουκαι σε βιβλίο να καταχωριστούνε!
24. Ή σ’ ένα βράχο με κοπίδι να χαραχτούνκαι με χυτό μολύβινα γεμίσουνε τα γράμματαώστε να μείνουν ανεξίτηλα για πάντα.
25. Μα όχι! Ξέρω πως ζει ο Θεός, ο υπερασπιστής μου,και πως θα πει τον τελευταίο λόγο εδώ στη γη.