Altes Testament

Neues Testament

Dyr Peeters A 2:8-16 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. gan n Stain, daa wo myn anhinrennt, zo n Fölsn, wo myn straucht dran." Sö stölpend, weil s yn n Wort nit gfölgig seind. Yso haat s ien dyr Herrgot aufgsötzt.

9. Ös aber seitß ayn dyrkoorns Gschlächt, ayn künigliche Priesterschaft, ayn heiliger Stamm, ayn Volk, wo sein bsunders Aign wordn ist, dyrmitß de Grooßtaatn von dönn verkünddtß, der wo enk aus dyr Finster in sein wunderbars Liecht berueffen haat.

10. Ainst wartß nit s Volk Gottes, ietz aber seitß is; weilet gaab s für enk kain Barmung, ietz aber habtß Erbarmen gfunddn.

11. Liebe Brüeder, in dyr Welt seitß Beisaessn und Fremdling. Drum erman i enk, däßß enk nit auf sinnliche Begirdn einlaasstß, die was ainn s Löbn verpfuschnd.

12. Wandltß rechtschaffen ünter de Haidn, dyrmit s, aau wenn s enk ietz als Übltaeter hinstöllnd, durch enker guets Gebaarn zuer Einsicht kemmend und önn Herrgot preisnd, wann yr abraitt.

13. Unterwerfftß enk naach n Herrn seinn Willn yn dyr menschlichnen Obrigkeit, yn n Kaiser, weil yr über alln steet, und

14. yn de Statthalter, weil s von iem bstallt seind, Übltaeter z straaffen und die z beloonen, wo dös Guete tuend.

15. Denn dyr Herrgot will s yso, däßß durch enkerne guetn Taatn dene s Mäul stopftß, wo grad bloed dyrherrödn künnend.

16. Ös seitß frei, aber nutztß enker Freiheit nit als Döckmantl, um Übl z tuen, sundern um yn n Herrgot z dienen!

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Peeters A 2