Altes Testament

Neues Testament

Dyr Marx 2:1-14 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wie yr ayn Öttlych Täg spaeter auf Käffernaum zruggkaam, grödt si dös glei umydum, däß yr wider dyrhaim war.

2. Daa lieffend so vil Leut zamm, däß nit aynmaal verder dyr Tür meer ayn Plaz war; und dene gverkünddt yr sein Botschaft.

3. Daa kaamend ain mit aynn Glömtn dyrher; viere truegnd n.

4. Weil s aber wögn de hauffen Leut nit hinst eyn n Iesenn zuehinkaamend dyrmit, gadöckend s ober n Iesenn s Dach ab, schluegnd de Döck durch und liessnd dönn Lömling auf seiner Baar durch s Loch abhin.

5. Wie dyr Iesen ienern Glaaubn saah, gsait yr zo dönn Lömling: "Bue, deine Sünddn seind dyr vergöbn!"

6. Ainige Eewärt aber, wo daadl gsitznd, gadenkend syr haimlich:

7. "Wie kan n der grad yso dyrherrödn? Der löstert ja önn Herrgot! Wer kännt n Sünddn vergöbn ausser dönn ainn Got?"

8. Dyr Iesen sueb glei, was s yso denkend, und gsait ien: "Was sinntß n daa haimlich umaynand?

9. Was ist n leichter; däß i zo n Lömling sag: 'Deine Sünddn seind dyr vergöbn!', older: 'Stee auf, nimm dein Baar, und gee umaynand!'?

10. Ietz beweis i s enk aber, däß dyr Menschnsun d Vollmacht haat, daa herunt auf dyr Erdn Sünddn z vergöbn." Und er gsait zo n Lömling:

11. "Also naacherd; stee auf, nimm dein Baar, und gee haim!"

12. Der Man stuend auf dyr Stöll auf, naam sein Baar mit und gieng vor allsand Leut zue. Daa grietnd s allsand aus n Häusl drüber; sö prisnd önn Herrgot und gmainend: "Nän, öbbs Sölchers habn myr diend non nie gseghn!"

13. Dyr Iesen gieng wider eyn n See abhin. Daa kaamend d Leut scharnweis gan iem, und er gaprödigt ien.

14. Wie yr fürbaßgieng, saah yr önn Brenddn Alfäusnsun an n Zollhäusl sitzn und grödt n an: "Folg myr naach!" Daa stuendd dyr Brend auf und gieng mit iem mit.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Marx 2