Altes Testament

Neues Testament

De Zwölfbotngetaat 18:21-27 De Bibl auf Bairisch (BAI)

21. Er gapfüett si von ien und verspraach: "I gaa wider zo enk kemmen, so s dyr Herrgot will." Yso fuer yr von Effhaus loos,

22. glönddt in Zesern an, gwandert auf Ruslham aufhin, ließ si dortn bei dyr Gmain seghn und troch weiter auf Äntyching.

23. Wie yr dort ayn Zeitl blibn war, zog yr weiter, gurchwandert zeerst Rechtgäletn und aft Früging und gstörcht alle Kristner in n Glaaubn.

24. Inzwischn kaam ayn Jud in Effhaus an, wo Äppols hieß und aus Alxändern gstammt. Rödgöb war yr recht, und in dyr Schrift gakennt yr si aus wie ayn Ainser.

25. Er war in n Herrn seinn Traun unterwisn, gaprödigt geistreich wie nonmaal was und trueg yn n Iesenn sein Leer getreu vür. Taauff gakennt yr allerdings grad dö von n Johannsn.

26. Er fieng freimüetig in dyr Samnung z prödignen an. Daa ghoernd n de Priszila und dyr Adler, naamend n zo ien haim mit und glögnd iem yn n Herrgot seinn Traun non gnäuner aus.

27. Wie dyr Äppols aft auf Ächau geen gwill, germunternd n de Kristner dyrzue und gaabnd iem aynn Brief mit, dyrmit n aau dort de Glaaubignen freunddlich aufnemend. Wie yr ankemmen war, wurd yr dene, wo durch de Gnaad zo n Glaaubn kemmen warnd, ayn groosse Hilf.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zwölfbotngetaat 18