7. Ietz aber solltß iem verzeihen und zaign, däß s wider pässt, nit däß der grad non Trüebsal blaast und ieglichn Muet verliest.
8. Drum bitt i enk, däßß iem wider Lieb erweistß.
9. Netty dösswögn haan enk i ja gschribn, weil i wissn gwill, obß aau wirklich in alln gfölgig seitß.
10. Wemß aber ös verzeihtß, yn dönn verzeih s aau i. Dös haan i allweil taan, und zwaar zwögns enk; und dyr Heiland ist mein Zeug dyrfür.