31. Dyr Mosen gsait yn n Ärenn und seine Sün: "Kochtß dös Fleish bei dyr Tür von n Bekemmzeltt! Dört össtß is aau, und s Broot in n Einsötzungskorb aau, wie i s enk von n Herrn ausgrichtt haan: 'Dyr Ären und seine Sün sollnd s össn.'
32. Was von n Fleish und Broot überbleibt, verbrenntß!
33. Sibn Täg lang geetß von n Vürschopf niemer ausher, hinst däß die sibn Täg mit n Weihgepflag umhin seind.
34. Yso wie s heint glaauffen ist, haat dyr Herr gsait, ist s de gantzn sibn Täg, hinst däßß versuent seitß.
35. Sibn Täg lang solltß durchhinaus Tag und Nacht daadl bei n Eingang bleibn und Obacht göbn, was enk dyr Herr sait; naacherd gaatß nit sterbn. Yso haan s aau i auftragn kriegt."
36. Dyr Ären und seine Sün taatnd allss, was dyr Trechtein durch n Mosenn angorddnet hiet.