24. Aft naam yr yn n Ärenn seine Sün dran und strich ien ayn Bluet eyn s zesme Oornläpperl, eyn n zesmen Daaum und eyn n zesmen groossn Zeehen anhin. Dann goß dyr Mosen s Bluet rund umydum eyn n Altter anhin.
25. Er naam aau d Fäistn, önn Schwanz, d Ingreuschfäistn, d Löber, d Niernen und s Nierstal und de zesme Schultter.
26. Aus n Lienshbrootkorb, wo vor n Herrn stuendd, naam yr aynn lienshn Zelttn, Ölzelttn und ayn Broot und glögt s auf d Fäistn und de zesme Schultter aufhin.
27. Dös allss übergaab yr yn n Ärenn und seine Sün und ließ ien dös vor n Herrn hin und herschwingen und dyrmit darbringen.
28. Aft naam s ien dyr Mosen wider ab und ließ s auf n Altter mit n Brandopfer in Raauch aufgeen. Dös war ietz s Einsötzungsopfer, wie s dyr Herr mag und annimmt, ayn Feueropfer, wenn ayn Priester gweiht werd.
29. Dyr Mosen naam aau de Brust und schwang s yn n Herrn dar. Dös Trumm von n Einsötzopfer stuendd ja yn n Mosenn zue, wie s yn n Mosenn dyr Trechtein angschafft hiet.