Altes Testament

Neues Testament

S Brendertuem 8:13-32 De Bibl auf Bairisch (BAI)

13. Aft ließ dyr Mosen yn n Ärenn seine Sün zueherkemmen, gagwänddt s ein und gagurtnet s und gsötzt ien önn Haauptbund auf, wie s dyr Herr yn n Mosenn befolhen hiet.

14. Dann ließ yr önn Sündopferstiern herweisn. Dyr Ären und seine Sün glögnd iem d Höndd auf n Kopf,

15. und dyr Mosen staach n ab. Er naam ayn Weeng ayn Bluet und gschmirbt s mit n Finger rund umydum eyn d Herndln von n Altter anhin, dyrmit yr rain werdeb. Aft goß yr s Bluet an n Sockl von n Altter aus und gweiht n dyrmit, däß yr für d Versuenung rain sei.

16. Aft naam yr de gantze Ingreuschfäistn, dö über dyr Löber und de Niernen und die selbn, und ließ allss auf n Altter in Raauch aufgeen.

17. Dös Ander von n Stiern, sein Haut, s Fleish und önn Mist gverbrennt yr vür n Lager drausst, wie s dyr Herr yn n Mosenn angschafft hiet.

18. Aft ließ yr önn Bok für s Brandopfer zueherbringen. Dyr Ären und seine Sün glögnd iem d Höndd auf n Kopf,

19. und dyr Mosen staach n ab. Er gsprengt s Bluet rund umydum eyn n Altter anhin.

20. Dann gazlögt yr dönn Bok und ließ önn Kopf, die Tailn und d Fäistn in Raauch aufgeen.

21. Er wuesh s Ingwaid und d Hächsn mit Wasser und gverbrennt dann aau dös non allss, dönn gantzn Wider. Dös war ayn Brandopfer, wie s dyr Trechtein mag, ayn Feueropfer, wie dyr Herr yn n Mosenn befolhen hiet.

22. Naacherd ließ yr dönn zwaittn Wider, dönn für s Einsötzungsopfer, zueherbringen. Dyr Ären und seine Sün glögnd iem d Höndd auf n Kopf,

23. und dyr Mosen staach n ab. Er naam ayn Weeng ayn Bluet und strich s yn n Ärenn eyn s zesme Oornfänl, eyn n zesmen Daaum und eyn n zesmen groossn Zeehen anhin.

24. Aft naam yr yn n Ärenn seine Sün dran und strich ien ayn Bluet eyn s zesme Oornläpperl, eyn n zesmen Daaum und eyn n zesmen groossn Zeehen anhin. Dann goß dyr Mosen s Bluet rund umydum eyn n Altter anhin.

25. Er naam aau d Fäistn, önn Schwanz, d Ingreuschfäistn, d Löber, d Niernen und s Nierstal und de zesme Schultter.

26. Aus n Lienshbrootkorb, wo vor n Herrn stuendd, naam yr aynn lienshn Zelttn, Ölzelttn und ayn Broot und glögt s auf d Fäistn und de zesme Schultter aufhin.

27. Dös allss übergaab yr yn n Ärenn und seine Sün und ließ ien dös vor n Herrn hin und herschwingen und dyrmit darbringen.

28. Aft naam s ien dyr Mosen wider ab und ließ s auf n Altter mit n Brandopfer in Raauch aufgeen. Dös war ietz s Einsötzungsopfer, wie s dyr Herr mag und annimmt, ayn Feueropfer, wenn ayn Priester gweiht werd.

29. Dyr Mosen naam aau de Brust und schwang s yn n Herrn dar. Dös Trumm von n Einsötzopfer stuendd ja yn n Mosenn zue, wie s yn n Mosenn dyr Trechtein angschafft hiet.

30. Drafter naam dyr Mosen ayn Weeng ayn Salböl und Bluet umbb n Altter und gspritzt s yn n Ärenn und de Sün und eyn iener Gwand anhin. Yso gweiht yr önn Ärenn und seine Gwänder und d Sün mit ienerne Gwänder.

31. Dyr Mosen gsait yn n Ärenn und seine Sün: "Kochtß dös Fleish bei dyr Tür von n Bekemmzeltt! Dört össtß is aau, und s Broot in n Einsötzungskorb aau, wie i s enk von n Herrn ausgrichtt haan: 'Dyr Ären und seine Sün sollnd s össn.'

32. Was von n Fleish und Broot überbleibt, verbrenntß!

Lesen Sie das gesamte Kapitel S Brendertuem 8