Altes Testament

Neues Testament

S Brendertuem 10:7-17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. Verlaasstß nit önn Vürschopf von n Bekemmzeltt, sünst sterbtß; ös seitß ja mit n Herrn seinn Öl gweiht." Sö taatnd, was dyr Mosen gsait hiet.

8. Dyr Herr gsait zo n Ärenn:

9. "Wenntß zo n Dienst eyn s Bekemmzeltt kemmtß, du und deine Sün, derfftß kainn Wein und kain Bier trinken; sünst sterbtß. Und dös giltt für enk von Kunn zo Kunn.

10. Überhaaupt solltß ös zwischn heilig und unweih, unrain und rain scheidn.

11. D Isryheeler solltß über allsand Satzungen beleern, wo enk dyr Herr über n Mosenn verkünddt haat."

12. Dyr Mosen gsait zo n Ärenn und seine non übrignen Sün Lazer und Ittymär: "Nemtß dös Speisopfer, wo von n Herrn seine Feueropfer überbleibt, und össtß is unghöflter bei n Altter, denn es ist öbbs Hoohheiligs.

13. An aynn weihen Ort össtß is, denn es ist dös, was dir und deine Sün von n Herrn seine Feueropfer zuesteet; yso haan s i gsait kriegt.

14. Aber de Brust von n Darschwung und d Schultter von n Darhub künntß ös, du und deine Leut, an iewign ainn rainen Ort össn, denn dös steet ja dir und deinn Heiwisch aus de Heilsopfer von de Isryheeler zue.

15. D Schwingschultter und d Höbbrust, wo bei de Fäistnstücker von n Feueropfer seind, sollnd s vor n Herrn darschwingen; und sö ghoernd enk als ayn Regl für all Zeit."

16. Wie dyr Mosen um önn Sündopferbok gfraagt und erfuer, däß s n verbrennt hietnd, wurd yr arg fuchtig über n Lazern und Ittymär, de übrignen Sün von n Ärenn:

17. "Zwö habtß n s Sündopfer nit an aynn Weihort gössn? Es ist öbbs Hoohheiligs; und ös habtß is schließlich dyrfür kriegt, däßß yn dyr Gmain d Schuld wöggnemtß, indemtß is vor n Herrn versuentß.

Lesen Sie das gesamte Kapitel S Brendertuem 10