Altes Testament

Neues Testament

Dyr Zefynies 3:7-11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. Daa gadenk i myr: Dös mueß diend glangen dyrfür, däß Ruslham mein Orthabung dyrkannt, yso däß i s nit vernichtn mueß. Aber nän, allweil örger tribnd s is mit ienerne Bluetssünddn.

8. Warttß non, Bürschleynn, sait dyr Trechtein, hinst däß i mit enk abraitt! Wisstß was, i bring nömlich gantze Völker auf d Füess und biet gantze Reicher auf, däß i auf enk mein gantze Wuet und meinn Gluetzorn ablad. Yso wenn i über d Welt kimm, dann waxt daa kain Gras +niemer.

9. Aft gaa i d Völker ändern und iene Lippn rainen, yso däß allsand +mi anrueffend und mir ainmüetig dienend.

10. Non von enter de Kuscher Achenn bringt myr aft mein Spraid, meine Vereerer, Gschenker zueher.

11. Wenn s so weit ist, brauchst di niemer verstöcken wögn all deine Schandtaatn, wost dyr gögn mi glaistt haast; denn dann verweitert i bei enk de gantzn Schreier und Mäulaufreisser. Daa vergeet dyr d Hoohgsnet auf meinn heilignen Berg.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Zefynies 3