Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 4:2-11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

2. "I waiß s nit, was s dyr bringt, wenn öbber mit dir rödt. Doch ietz mueß i was sagn.

3. So vil haast du diend gstützt, ien gsait: 'Dös werd schoon werdn!'

4. Yn n Straucher halffst eyn d Hoeh; wer niemer kunnt, dönn ghabst.

5. Wo s di dyrwischt, daa mainst, ietz gäng glei unter d Welt.

6. Bedeutt n dös dir nix, däßst frumm gwösn bist allzeit; dein Tuget müesset doch dir Hoffnung göbn vollauf.

7. Und andrerseitts: Wer fallt ganz aane iedn Grund? Wo gaeb s ainn aane Schuld, dönn wo dyr Herr nit hälff?

8. Kanst sagn, wasst magst, so ist s: Wer Unrecht saet, der ärnt s!

9. Dyr Zorn von n Herrgot ist ien End; dyr Trechtein blaast ien s Löbnsliecht aus.

10. Daa kan dyr Leeb schoon brüeln und knurrn, doch wennst de Zöndd iem ausherbrichst,

11. dann ist s vorbei, dann geet yr zgrund, und d Welfn künnend schaugn, wo s bleibnd.

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hieb 4