Altes Testament

Neues Testament

Dyr Hieb 20:17-29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

17. Iem fliesst niemer Höng und Milich; seine Ölkrüeg werdnd nit voll.

18. Was yr grafft haat, mueß yr zrugggöbn; ieder Gnuß ist iem versagt.

19. Arme gmüessnd dyrfür blüettn; seine Häuser, allss war graaubt.

20. Kan der Krüppl denn nie gnueg kriegn? Dös röcht si aft bitter non!

21. Zammgschluckt haat yr, was grad hergieng; doch i sag, dös tuet kain Guet!

22. Trotz alln rutscht yr ab eyn s Elend. Er ist ietz de örmste Sau.

23. Wenn yr mampft non, laasst dyr Herrgot über iem sein Zorngricht loos.

24. Flüchtt yr vor aynn eisern Harnasch, trifft n schoon dyr eeher Pfeil.

25. Zieght yr n ausher unter Höllnquaaln, kimmt de Toodsangst über iem.

26. Pöch und Schwefl seind iem aufgsötzt; dran kimmt, was non blibn iem ist.

27. Und dyr Himml döckt sein Sündd auf, d Erdn baeumt si gögn iem auf.

28. Allss werd wögggschwaibt, was yr gspart haat; gspraitt werd allss, wenn s Zorngricht kimmt.

29. Werst ys seghn, so geet s yn n Fräfler; dös haat iem dyr Herrgot gschribn!"

Lesen Sie das gesamte Kapitel Dyr Hieb 20