11. Drum pack i di ietz mit dönn gleichn Zorn und Eifer, so waar i löb, sait dyr Herr, mein Got, wiest ys du mit deinn Hass angfalln haast. I zaig dyr schoon, wer i bin, wenn i di mein Straaff gspürn laaß.
12. Dann gaast ys nömlich gspannen, däß i dyr Trechtein bin, und däß i ghoert haan, wie oft däßst du d Isryheeler Berg gschmaeht haast: Gee, daa obn ist decht kain alte Sau meer; daa künn myr gscheid abraeumen.
13. Yso gageudntß und wurdtß saufrech gögn mi; i haan s diend selbn ghoert.
14. Yso spricht dyr Trechtein, mein Got: Weilst recht schadnfroo drüber bist, däß dös gantze Land veroedt daadlligt, dösswögn mach i aau di zuer Wüestn, dös gantze Seier und de gantze Roetem. Dann gaand s gspannen, däß i dyr Herr bin.
15. 0