1. S Wort von n Herrn ergieng an mi:
2. Menscherl, weissag gögn d Weissagn von Isryheel, dös haisst, gögn die, wo öbbs Selbngstrickts als Weissagungen ausgöbnd: Hoertß yn n Trechtein sein Wort!
3. Yso spricht dyr Herr, mein Got: Wee dene Weissägerln, wo überhaaupt nix schaund, aber öbbs künddnd, wie s ien grad taugt!
4. Wie Füx in de Getrümmer seind deine Weissagn, Isryheel.
5. Sö seind nit eyn de Breschn gsprungen und habnd d Isryheeler Mauer +nit wider hergrichtt, däß Isryheel standhaltn kännt, wenn yn n Herrn sein Urtltag kimmt.