Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 27:2-14 De Bibl auf Bairisch (BAI)

2. Die Weiberleut gfraagnd önn Mosenn, önn Priester Lazer, de Dietwärt und de gantze Gmain bei n Bekemmzeltttoor:

3. "Also, ünser Vater ist in dyr Wüestn gstorbn. Mit dyr Korachblaasn, dö wo si gögn önn Herrn genbört, hiet yr nix eyn n Sin. Er ist wie ayn Ieds als Sünder haimgangen; Sün haat yr kain hinterlaassn.

4. Sollt ietz sein Nam aussterbn, grad weil yr kaine Sün hiet? Und drum mainet myr halt, +mir känntnd dyrfür aynn Grund kriegn."

5. Dyr Mosen trueg ienern Fall yn n Herrn vor,

6. und dyr Herr spraach zo n Mosenn:

7. "Yn n Salfetn seine Töchter habnd Recht. Gib ien aynn aignen Örbgrund bei ienern Vatern seiner Verwandtschaft! Dyr Grund von ienern Vatern steet ien zue.

8. Und sag yn de Isryheeler überhaaupt, däß dyr Örbgrund auf de Töchter übergeet, wenn öbber aane Sün stirbt!

9. Haat yr aau kain Tochter nit, sollnd n seine Brüeder kriegn.

10. Haat yr aau kaine Brüeder, fallt yr yn seinn Vatern seine Brüeder zue.

11. Und ist aau dös nit dyr Fall, kriegnd seinn Örbgrund halt de naehstn Verwandtn." Dös sollt yn de Isryheeler als ayn fösts Gsötz geltn, wie s dyr Herr yn n Mosenn auftragn haat.

12. Dyr Herr spraach zo n Mosenn: "Steig daa ent eyn s Äberimbirg aufhin und schaug dyr aynmaal dös Land an, wo i yn de Isryheeler zuegsprochen haan.

13. Wennst ys gseghn haast, werst mit deine Anen veraint wie dein Brueder Ären.

14. Ös habtß enk ja in dyr Wüestn yn meinn Befelh widersötzt, wie de Gmain aufgabgert und woß ös vor ien klaar bezeugn solln haettß, däß i dyr Heilige bin. Du waisst ys schoon - dyrselbn bei n Haderwasser!"

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zalrach 27