Altes Testament

Neues Testament

De Künig A 19:8-21 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Daa stuendd yr auf, aaß und trank und gwandert mit dyr Kraft von derer Zörung vierzg Täg und vierzg Nächt hinst eyn n Gotsberg Horeb.

9. Dort gsuecht yr syr ayn Höln, wo yr drinn gnächtigt haet. Daa ergieng yn n Herrn sein Wort an iem: "Was tuest n daa, Elies?"

10. Er gaab an: "I haet mi mit Hertz und Seel yn deiner Sach gweiht ghaat, o Herr, allmächtiger Got. D Isryheeler hietnd önn Bund mit dir brochen, deine Ältter zstört und deine Weissagn umbrungen. Und ietz bin i yllain übrigblibn; und mir trachtnd s aau non naach n Löbn."

11. Dyr Trechtein gantwortt: "Kimm ausher ietz und stöll di auf n Berg vor mi, önn Trechtein, hin! I trich vorbei." Auf ainmaal war ayn gaeher, starcher Sturm, der wo de Berg zriß und d Fölsn gaztrümmert vor n Herrn. Aber dyr Trechtein war +nit drinn. Naach n Sturm kaam ayn Erdbibn. Aber daa war dyr Herr +aau nit drinn.

12. Naach n Bibn kaam ayn Feuer. Aber aau +daa war dyr Herr nit drinn. Und drafter kaam ayn samfts, leichts Säusln.

13. Wie s dyr Elies ghoert, ghüllt yr syr s Gsicht eyn n Mantl ein, gieng aushin und gstöllt si bei n Eingang von dyr Höln hin. Daa vernaam yr ayn Stimm, dö wo iem zuerief: "+Was willst daa, Elies?"

14. Er gantwortt: "I haet mi mit Hertz und Seel yn deiner Sach gweiht ghaat, o Herr, allmächtiger Got. D Isryheeler hietnd önn Bund mit dir brochen, deine Ältter zstört und deine Weissagn umbrungen. Und ietz bin i yllain übrigblibn; und mir trachtnd s aau non naach n Löbn."

15. Dyr Herr gantwortt iem: "Ietz geest wider zrugg durch d Wüestn und wandertst auf Zwötsch! Daadl salbst aft önn Häsyheel zo n Künig über Ärmau.

16. Önn Jehu Nimschisun salbst zo n Künig von Isryheel, und önn Elysäusn Schäfetnsun aus Abl-Mehola salbst an deiner Stöll zo n Weissagn!

17. Und dös laaufft ietz yso: Wer yn n Häsyheel auskimmt, dönn macht dyr Jehu nider. Und wer yn n Schwert von n Jehu entrinnt, dönn bringt dyr Elysäus um.

18. I gaa z Isryheel sibntauset übriglaassn, allsand die, wo nit yn n Bägl naachhinglaauffen seind."

19. Wie dyr Elies von dort wögg war, traaf yr önn Elysäusn Schäfetnsun. Er war gnetty mit zwölf Gspanner bei n Ackern, und er selbn gackert mit dönn zwölftn. Unter n Vorbeigeen warf iem dyr Elies seinn Mantl überhin.

20. Auf dyr Stöll ließ dyr Elysäus seine Rinder hint, geilt yn n Eliesn naach und gabitt n: "Laaß mi diend bittschoen non bei n Päpp und dyr Mämm Pfüet-Got sagn! Naacherd kimm i glei." Dyr Elies gantwortt: "Freilich; gee non und kimm aft wider! I werd di diend nit zrugghaltn."

21. Dyr Elysäus gieng und gschlachtt seine zwai Rindvicher. Mit ienern Joch gakocht yr s Fleish und gsötzt s yn seine Eehaltn zo n Össn vür. Aft gieng yr mit n Eliesn mit und wurd sein Jünger.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Künig A 19