Altes Testament

Neues Testament

De Künig A 17:10-17 De Bibl auf Bairisch (BAI)

10. Also gieng yr auf Zärfet umhin. Wie yr dort eyn s Stattoor hinkaam, lief iem ayn Witib über n Wög, dö wo ayn Holz zammgaklaubt. Er gabitt s: "Mechetst myr nit ayn Weeng ayn Wasser zo n Trinken bringen?!"

11. Wie s netty drum gangen wär, rief yr irer naachhin: "Ayn Stückl Broot wär aau non recht!"

12. Aber is gsait grad: "So waar dyr Herr, dein Got, löbt: I haan überhaaupt nix meer als wie ayn Handvoll Möl in dyr Truhen und ayn Weeng ayn Öl in n Krueg. Ietz klaub i grad non ayn Par Knüchtln zamm und gee haim, und naacherd koch i mir und meinn Buebn non öbbs. Dös öss myr non, und naacherd werd s hübsch gar sein mit üns."

13. Dyr Elies gaab irer an: "Ä; so schlimm werd s nit! Gee non haim und mach s yso, wiest gmaint haast! Aber bach zeerst +mir ayn Bissleyn öbbs und bring s myr ausher! Dyrnaach kanst dir und deinn Sun öbbs pfraittn,

14. denn yso spricht dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel: 'D Möltruhen werd niemer laer, und dyr Ölkrueg gaat nit verseihen, hinst eyn dönn Tag, daa wo s dyr Herr wider rögnen laasst.'"

15. Daa gieng s und gmacht s yso, wie dyr Elies gmaint hiet. Yso hiet s mit iem und irn Anhang von daadl an gnueg zo n Össn.

16. S Möl in dyr Truhen gieng nit aus, und dyr Ölkrueg versih nit, wie s dyr Trechtein durch n Eliesn herghaissn hiet.

17. Ayn Äucht drauf wurd dyr Sun von derer Witib, wo s Haus hiet, krank. Allweil örger wurd s dyrmit, und auf d Lösst hiet yr halt ausgschnauft.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Künig A 17