Altes Testament

Neues Testament

De Klaglieder 1:7-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. In dyr Drangsal, in dyr Noot, daa denkt Ruslham halt zrugg an seinn Reichtuem: Lang ist s her! Gholffen gögn önn Feind haat niemdd. Herentgögn, dyr Feind haat glacht: "Dö haat s sauber ietz dyrwischt!"

8. Ruslham hiet närrisch gsünddt; dösswögn ist s ayn Scheuhen wordn. Wer s vereert haat, wenddt si ab, habnd s ja blooß und gnacket gseghn. Selber seufetzt s, draet si danhin.

9. Unflaat pappt an n Saaum von n Gwand; nie haet s glaaubt, däß s so weit kaem. So tief sinken; wie geit s dös? Niemdd steet irer bei und troestt s. Trechtein, schaug diend auf mein Noot! Was dyr Feind sir blooß dyrlaaubt?!

10. Kemmen taat dyr Feind und grif glei als Eersts naach ire Schätz. Zueschaugn gmueß s, wie haidnischs Gschwerl glei eyn s Heiligtuem ein gmueß, hietst ys ien doch unterschafft, däß s öbbs z tuenn habnd mit dyr Gmain.

11. Ruslham verschmachtt um Broot, hamstert und gibt seine Schätz grad um s schiere Überlöbn. Trechtein, schau decht, wie s myr geet; i bin diend de örmste Sau!

12. Aau ös Andern auf n Wög, rüert enk gar nit denn mein Schmertz? So öbbs Args werdtß selttn seghn! Antaan haat myr dönn dyr Herr, wie sein Gluetzorn loosbraach daadl.

13. Er gschickt Feuer aus dyr Hoeh, und dös fraaß meinn Kerper auf. Yn de Füess glögt er ayn Gläss, däß s mi übr und z über ghaut. Ainsam, oed haat er mi gmacht, krank und siech, däß nix meer hilfft.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Klaglieder 1