19. Dyr Läbän gentgögnt: "Guet, lieber gib i s dir als wie yn aynn Andern. Bleibst also daa!"
20. Dyr Jaaggen garechtt also um d Rachl sibn Jaar lang. Weil yr s liebhiet, gmaint yr, es wärnd grad ayn Öttlych Täg.
21. Dann afer gsait yr zo n Läbän: "Also, gib myr ietz mein Weib; de Zeit ist umhin, und i mech s ietz heirettn."
22. Daa lued dyr Läbän allss umydum zo dyr Hoohzyt ein.
23. Auf Nacht aber naam yr sein Tochter Lehy und schob s iem unter, und er gwont irer bei.
24. Dyr Läbän gaab sein Dirn Silpy yn seiner Tochter Lehy als Dirn.
25. Mein, und eyn dyr Frueh kaam s auf, däß s d Lehy war! Daa grödt dyr Jaaggen önn Läbän an: "Du, was haast myr n daa antaan, hän? Haan i dyr öbbenn nit zwögns dyr Rachl dient? Zwö haast mi n yso ausgschmirt?"
26. Daa gmaint dyr Läbän grad: "Dös ist bei üns nit dyr Brauch, däß myn de Jünger vor dyr Öltern verheirett.
27. Halt s mit irer non dö ain Woch aus, aft sollt aau de Ander dein sein, wennst myr non aynmaal sibn Jaar dienst."
28. Dyr Jaaggen gieng drauf ein. Er verbrang mit dyr Lehy de Brautwoch, aft gaab iem dyr Läbän sein Tochter Rachl zo n Weib.
29. Dyr Läbän gaab sein Dirn Bilhy yn seiner Tochter Rachl als Dirn mit.
30. Dyr Jaaggen gwont aau yn dyr Rachl bei, und er hiet d Rachl vil lieber als wie d Lehy. Er blib non weiterne sibn Jaar bei n Läbän eyn n Dienn.