Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50

Altes Testament

Neues Testament

De Bschaffung 29 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Dyr Jaaggen gmacht si auf und zog weiter yn n Land von de Morgnlönder zue.

2. Iewet saah yr aynn Brunn mittn eyn dyr Landschaft. Dort glagernd drei Herddn Schaaf und Hetn, weil s von dönn Brunn ausher gwässert wurdnd. Auf n Brunnloch laag ayn groosser Stain.

3. Allweil wenn daadl allsand Herddn beinand warnd, schob myn dönn Stain wögg von n Loch und gwässert s Vih, und aft schob myn n wider drauf zrugg.

4. Dyr Jaaggen gfraagt die Leut dort: "Liebe Leut, wo kemmtß n ös her?" "Aus Härän", gantwortnd s.

5. Daa gsait yr zo ien: "Naacherd kenntß öbbenn önn Läbän Nähorsun?" - "Kenn myr", gantwortnd s.

6. Weiters gfraagt yr: "Und, geet s iem guet?" Sö gentgögnend: "Ja, ja, schoon. Aber daa kimmt ee grad sein Tochter Rachl mit dyr Herdd."

7. Daa gsait yr: "Ietz ist s decht non mittn eyn n Tag und non nit Zeit, d Vicher zammztreibn. Däßß is daa nit wässertß und aft geetß und weiterwaidtß?"

8. Daa gsagnd s: "Nän, dös geet nit, so lang non nit allsand Herddn zueherkemmen seind. Eerst dann kan myn dönn Stain von n Loch wöggschiebn und d Vicher wässern."

9. Wie yr non mit ien gschmätzt, war d Rachl mit irn Vatern seiner Herdd zueherkemmen. Si ghüett s nömlich.

10. Wie dyr Jaaggen d Rachl, de Tochter von n Läbän, yn seiner Mueter irn Bruedern, saah, gapackt yr dönn Stain, schob n von n Loch wögghin und gwässert s Vih von n Läbän, yn n Bruedern von seiner Mueter.

11. Aft gabusst yr d Rachl und fieng laut s Wainen an.

12. Dyr Jaaggen gsait yn dyr Rachl, däß yr ayn Brueder von irn Vatern ist und yn dyr Rebika ir Sun. Daa lief s dyrvon und gverzölt dös yn irn Vatern.

13. Wie dyr Läbän dös über n Jaaggenn, yn n Sun von seiner Schwöster, ghoert, lief yr iem zgögn; er ghalst und gabusst n und naam n mit eyn sein Dyrhaim. Dyr Jaaggen gverzölt yn n Läbän de gantze Gschicht.

14. Daa gerwidert iem dyr Läbän: "Nän, sag, du bist wirklich mein aigns Fleish und Bluet!" Wie dyr Jaaggen aangfaer ayn Maanet bei iem dort war,

15. gsait dyr Läbän zo iem: "Umysünst brauchst myr nit dienen, aau wennst mein Brueder bist. Also, sag myr, wasst verlangst!"

16. Dyr Läbän hiet zwo Töchter; de ölter hieß Lehy und de jünger Rachl.

17. D Lehy war rinnauget, d Rachl aber war guet baut und ayn recht ayn Schoene.

18. Dyr Jaaggen hiet d Rachl lieb, und drum gsait yr: "Also, naacherd dien i dyr um de jünger Tochter Rachl sibn Jaar lang."

19. Dyr Läbän gentgögnt: "Guet, lieber gib i s dir als wie yn aynn Andern. Bleibst also daa!"

20. Dyr Jaaggen garechtt also um d Rachl sibn Jaar lang. Weil yr s liebhiet, gmaint yr, es wärnd grad ayn Öttlych Täg.

21. Dann afer gsait yr zo n Läbän: "Also, gib myr ietz mein Weib; de Zeit ist umhin, und i mech s ietz heirettn."

22. Daa lued dyr Läbän allss umydum zo dyr Hoohzyt ein.

23. Auf Nacht aber naam yr sein Tochter Lehy und schob s iem unter, und er gwont irer bei.

24. Dyr Läbän gaab sein Dirn Silpy yn seiner Tochter Lehy als Dirn.

25. Mein, und eyn dyr Frueh kaam s auf, däß s d Lehy war! Daa grödt dyr Jaaggen önn Läbän an: "Du, was haast myr n daa antaan, hän? Haan i dyr öbbenn nit zwögns dyr Rachl dient? Zwö haast mi n yso ausgschmirt?"

26. Daa gmaint dyr Läbän grad: "Dös ist bei üns nit dyr Brauch, däß myn de Jünger vor dyr Öltern verheirett.

27. Halt s mit irer non dö ain Woch aus, aft sollt aau de Ander dein sein, wennst myr non aynmaal sibn Jaar dienst."

28. Dyr Jaaggen gieng drauf ein. Er verbrang mit dyr Lehy de Brautwoch, aft gaab iem dyr Läbän sein Tochter Rachl zo n Weib.

29. Dyr Läbän gaab sein Dirn Bilhy yn seiner Tochter Rachl als Dirn mit.

30. Dyr Jaaggen gwont aau yn dyr Rachl bei, und er hiet d Rachl vil lieber als wie d Lehy. Er blib non weiterne sibn Jaar bei n Läbän eyn n Dienn.

31. Wie dyr Trechtein saah, däß d Lehy zrugggsötzt wurd, gmacht yr s fruchtbar; d Rachl dyrgögn gakriegt kaine Kinder.

32. D Lehy beklib und gebar aynn Sun. Si gnennt n Rub - Ui, ayn Bue -, denn si gsait: "Dyr Herr haat mein Elend gseghn. Ietz werd mi mein Man wol liebhabn."

33. Und wider empfieng s und gebar aynn Sun. Daa gsait s: "Dyr Herr haat s ghoert, däß i zrugggsötzt wordn bin, und haat myr dönn aau non gschenkt." Si gnennt n Simeun - Ghoer.

34. Si wurd non aynmaal schwanger und gakriegt aynn Buebn. Daa gsait s: "Ietz werd mein Man wol aynmaal an mir höngen, wo i iem drei Sün geborn haan." Drum gnennt s n Brend - Anhang.

35. Abermaals wurd s schwanger und gebar aynn Sun. Daa gsait s: "Dösmaal will i yn n Herrn danken." Und si gnennt n Juden - Dank. Aft gakriegt s kaine Kinder meer.