1. Yso wurdnd dyr Himml und d Erdn förtig und allss, was dyrzueghoert.
2. Und yso hiet dyr Herrgot eyn n sibtn Tag dös Werch vollenddt, wo yr bschaffen hiet; und er gruet eyn n sibtn Tag von alln, was yr gmacht hiet, aus.
3. Und dyr Herrgot haat önn sibtn Tag gsögnt und gheiligt, denn daadl grastt yr, wie yr mit n Bschaffungswerch förtig war.
4. Dös ist also de Getaat, wie dyr Himml und d Erdn bschaffen wordn seind. Dyrselbn, wie dyr Herrgot, dyr Trechtein, önn Himml und d Erdn gmacht hiet,
5. gaab s auf dyr Erdn non kaine Staudnen und kain Gras und nix, denn dyr Herrgot, dyr Trechtein, hiet s non nit rögnen laassn, und es war kain Mensch daa, der wo s Land baut haet;
6. aber ayn Feuchtn stig von n Bodm ausher auf und grunst önn gantzn Ackerbodm.