Altes Testament

Neues Testament

De Ander Ee 19:7-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

7. Und dösswögn trag i dyr auf, däßst dös mit dene drei Stötn regltst.

8. Und wenn dyr Herr, dein Got, dein Gebiet ausweitt, wie yr s yn deine Vätter gschworn haat, und es werd schoen staet wirklich dös gantze herghaissne Land,

9. weilst dös gantze Gsötz, wo i dyr heint gib, aus Lieb zo n Herrn, deinn Got, achtst und haltst, und deiner Löbtyg auf seinn Wög bleibst, aft nimmst non drei Stötn dyrzue.

10. In dönn Land, dös wo dyr Herr, dein Got, dir als Örbbsiz gibt, sollt +ja kain unschuldigs Bluet vergossn werdn, däß kain Bluetschuld über di kimmt.

11. Ist aber ainer glei schoon mit ainn zkriegt gwösn und haat n abpässt und umbrungen, und der flieht daa eyn Ort hin,

12. dann sollnd n de Dietwärt von seiner Gmain holn laassn und yn n Bluetröcher auslifern, und er sollt sterbn.

13. Der derf dyr nit dyrbarmen! Die, wo unschuldigs Bluet vergiessnd, raeumst wögg aus Isryheel; und es gaat dyr guetgeen.

14. Bei deinn Örbluß in dönn Land, wo dyr Herr, dein Got, dir gibt, sollst nit önn Marchstain, wie n d Vorfarn gsötzt habnd, zo n Naachbyrn hin verrucken.

15. Ob was myn öbbern aau zeiht, glangt ain Zeug yllain nit für ayn Urtl. Es müessnd schoon zween older drei sein.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Ander Ee 19