Altes Testament

Neues Testament

D Öster 3:1-11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Naach dene Eräugnisser ghöbt dyr Künig Xerx önn Ägäger Hämän Hämmydättennsun bsunders vürher und gabfördert n zo n Eerstbeisössn.

2. Alle Höfling von dyr Pfortn fielnd vor n Hämän nider und ghuldignend iem, wie s dyr Künig iem z Eern befolhen hiet; grad dyr Mordychäus nity.

3. Daa kaamend de Pfortnamptner önn Mordychäusn an: "Sag aynmaal, mainst öbbenn, däß dös für di +nit giltt, wenn dyr Künig obbs anschafft?"

4. Aynn iedn Tag taatnd s iem hin, aber iem gjuckt dös gar nit. Ietz gmeldnd s is yn n Hämän, weil s neugirig warnd, ob yr mit seinn Grund durchkimmt. Er hiet s ien nömlich gsait, däß yr ayn Jud ist.

5. Wie dyr Hämän gagspannt, däß dyr Mordychäus nit vor iem niderfiel und iem nit ghuldigt, wurd yr zünddig.

6. Aber dösswögn grad önn Mordychäusn durchhinzputzn, wär iem z weenig gwösn. Weil myn s iem gsait hiet, von wölchern Volk däß dyr Mordychäus war, gwill dyr Hämän allsand Judn in n Xerxn seinn Reich vernichtn, also yn n Mordychäusn sein gantzs Volk.

7. Eyn n eerstn Maanet, also eyn n Nissän, in n zwölftn Jaar von n Künig Xerx, warf myn vor n Hämän s Looß über de ainzlnen Täg und Maaneter; und ausher kaam dyr dreuzönte Tag von n zwölftn Maanet, von n Ädär.

8. Drauf gsait dyr Hämän zo n Künig Xerx: "Du, mir habnd daa ayn Volk, dös wo über alle Pfintzn von n Reich verstraeut ist, si aber von de andern Völker absündert. Dös haat ganz anderne Gsötzer wie allsand andern Völker, und um yn n Künig seine Gsötzer schernd sö si aau nix. O Künig, öbbs Sölchers kanst ien diend nit durchgeen laassn!

9. Wenn s dyr recht ist, o Künig, kanst aynn Erlaaß schreibn, däß s ausgrott ghoernd. Dann fallnd für n küniglichnen Söckl 340 0 Teger Silber ab, die was i yn de Schazmaister übergib."

10. Daa zog dyr Künig seinn Siglring von n Finger abher und gaab n yn n Ägäger Hämän Hämmydättennsun, yn n Judnhasser,

11. und gsait zo iem: "S Silber kanst +du habn; und mit dönn Volk kanst tuen, wasst willst."

Lesen Sie das gesamte Kapitel D Öster 3