10. Drauf naam dyr Mosen s Salböl und gsalbt s Templzeltt mit alln Drum und Dran zuer Weih.
11. Mit Öl gspritzt yr sibnmaal eyn n Altter anhin und gsalbt und gweiht n, und dös gantze Gschirr und s Böckn mit n Gstöll dyrmit.
12. Ayn Weeng ayn Salböl goß yr yn n Ärenn auf s Haaupt und gsalbt n und gweiht n dyrmit.
13. Aft ließ dyr Mosen yn n Ärenn seine Sün zueherkemmen, gagwänddt s ein und gagurtnet s und gsötzt ien önn Haauptbund auf, wie s dyr Herr yn n Mosenn befolhen hiet.
14. Dann ließ yr önn Sündopferstiern herweisn. Dyr Ären und seine Sün glögnd iem d Höndd auf n Kopf,
15. und dyr Mosen staach n ab. Er naam ayn Weeng ayn Bluet und gschmirbt s mit n Finger rund umydum eyn d Herndln von n Altter anhin, dyrmit yr rain werdeb. Aft goß yr s Bluet an n Sockl von n Altter aus und gweiht n dyrmit, däß yr für d Versuenung rain sei.
16. Aft naam yr de gantze Ingreuschfäistn, dö über dyr Löber und de Niernen und die selbn, und ließ allss auf n Altter in Raauch aufgeen.
17. Dös Ander von n Stiern, sein Haut, s Fleish und önn Mist gverbrennt yr vür n Lager drausst, wie s dyr Herr yn n Mosenn angschafft hiet.